سناریوی رسانه‌ای جدید برای «ایران هراسی»
«شهره بیات»، داور بین‌المللی شطرنج که اکنون در انگلستان به سر می‌برد، در مصاحبه‌ای اختصاصی با روزنامه «تلگراف»، مدعی شد که ریشه‌های خانوادگی «یهودی» داشته و سال‌ها مجبور بوده نقش یک زن مسلمان را بازی کند. او اولین بار در دی ماه سال ۹۸، در جریان یک مسابقه بین‌المللی در ولادی وستک روسیه، بدون حجاب ظاهر شد و سپس در ادعایی بسیار مضحک و ساختگی مدعی شد که می‌ترسد به ایران باز گردد. او در مصاحبه با رسانه‌های بریتانیایی مدعی شد که در صورت بازگشتن به ایران امنیت نخواهد داشت. او از آن موقع در بریتانیا و در انتظار پذیرش پناهندگی به سر می‌برد. بیات به بی‌بی‌سی گفته بود:«موبایلم را روشن کردم و دیدم عکس من همه جا (در رسانه‌های ایران) است. آن‌ها می‌گفتند من به این دلیل روسری سر نکردم چون می‌خواستم به حجاب اعتراض کنم.»
او البته اضافه کرد: «این خلاف باورهای من است. مردم حق دارند لباسی که می‌خواهند بپوشند را انتخاب کنند، این نباید اجباری باشد. من تحمل می‌کردم به این دلیل که در ایران زندگی می‌کردم و انتخاب دیگری نداشتم.»
همین اذعان، نشان می‌دهد که با برنامه قبلی اقدام به کشف حجاب کرده بود و کاملا در یک سناریوی «ایران هراسی» بازی می‌کرد، چرا که مدعی شد که بازگشت به ایران برایش بسیار خطرناک است و «خیلی از مردم در ایران به دلیل روسری در زندان هستند. این یک مسئله بسیار جدی است. شاید آن‌ها بخواهند از من درس عبرتی برای بقیه بسازند.»
حالا بعد از چند ماه، در حالی‌که او در روند پذیرش پرونده پناهندگی خود به سر می‌برد، در مصاحبه با روزنامه بریتانیایی «تلگراف» داستان جدیدی سر هم کرده که نشان می‌دهد اتاق فکر «ایران ـ هراسی» مستقر در لندن، از هیچ فرصتی برای نشان دادن تصویری رعب‌انگیز و ضدبشری از ایران چشم‌پوشی نمی‌کند. بیات در مصاحبه با روزنامه انگلیسی مدعی شده که اصالتا «یهودی» بوده و سال‌ها جرئت نداشته در ایران مذهب واقعی خود را عیان کند. این دروغ بزرگ در حالی است که یهودیان ایران، با وجود تعداد بسیار اندک خود (در قیاس با جمعیت کل) نماینده در مجلس دارند، چندین عبادتگاه در ایران دارند و از مؤسسات و نهادهای شرعی و قومیتی خود در ایران برخوردارند و حقوق قانونی و مدنی آنان در قانون اساسی تضمین شده است.
گزارش تلگراف می‌نویسد که شهره بیات در حالی‌که برای اولین بار، سال نوی یهودی را جشن می‌گیرد، بسیار خوشحال است، چرا که در ایران اجازه این کار را نداشته است! او می‌گوید: «خیلی فوق‌العاده است. این چیزی بود که من قبلا امکان تجربه‌اش را نداشتم.»(...)
او چندی پیش، اجازه یافته با پرچم بریتانیا به عنوان داور بین‌المللی در مسابقات شطرنج حاضر شود و به احتمال قوی، این «نمایشنامه»، بهایی است که او بابت آن «عطیه» دولت روباه پیر باید بدهد.
برای این که همه اجزای این نمایش «ایران ـ هراسی» جور در بیاید، او داستان‌هایی از این قبیل هم سر هم می‌کند که در ایران با دوستانش لباس مردانه به تن می کرده و به استادیوم فوتبال می رفته است. طبق این گزارش، بیات روسری خود را «روسری زشت» خطاب می‌کند که هیچ وقت به پوشیدن آن اعتقاد نداشته است.
روایت کاملا مغرضانه و خصمانه گزارش تلگراف که البته در هماهنگی و همکاری کامل بیات است، مدعی می‌شود که بعد از اینکه عکس بدون روسری او در مسابقات سال گذشته شطرنج منتشر شد، افراطیون مذهبی در ایران او را «دشمن کشور» خطاب کردند!
متأسفانه این‌گونه داستان‌ها و فانتزی‌های آشکارا ساختگی در فضای ضدایرانی طراحی شده توسط شبکه جهانی صهیونیسم، در آن سوی مرزها بسیار خریدار دارد و کسانی همچون بیات هم هستند که برای مهر «پناهندگی»، شریک این دشمنی آشکار با کشور و میهن خود می‌شوند.
از بیات معروف‌تر و مشهورتر، کیمیا علیزاده، تکواندوکار بود که با وجود همه پشتیبانی‌های مالی و معنوی که از او توسط حکومت و مردم شده بود، سال گذشته همین ادعاها را در یک کنفرانس خبری مطرح کرد و گمان برد برای او فرش‌های قرمز در غرب پهن است، لیکن امروز هیچ خبر و نقلی از او هیچ کجا نیست. ان هم به یک دلیل ساده: تاریخ مصرفش خیلی زود به پایان رسید!
حالا بیات در نمایشی سوزناک و احساسی مدعی می‌شود که وقتی بعد از آن مسابقه و کشف حجاب عامدانه (دست‌کم از لبخند و نگاه مستقیم او به دوربین معلوم است)، به هتل رفته، موبایلش پر شد از پیام‌هایی با این مضمون که «به ایران برنگرد! می‌خواهند تو را دستگیر کنند»
اما داستان به همین دروغ‌های شاخدار ختم نمی‌شود. اینجاست که روزنامه تلگراف و شهره بیات قرار است یک برگ دیگر رو کنند، آن هم به سبک فیلم‌های «هالوکاستی» هالیوود درباره یهودیان در قلمرو آلمان نازی. شهره بیات به ناگاه مدعی می‌شود که او ریشه «یهودی» دارد و اگر مقامات ایرانی می‌دانستند، او هیچ وقت عضو هیات مدیره فدراسیون شطرنج نمی‌شد. او مدعی می‌شود که مادربزرگش به نام «مری»، در دوران جنگ جهانی دوم از باکو به ایران مهاجرت کرده بود و یک «یهودی» بود و اگر مقامات ایرانی از این راز بزرگ سر در می‌آوردند حتما «خون به پا می‌شد»!
طبق توضیحات تلگراف، او در نوبت مصاحبه برای «پناهندگی» است و برای او به‌طور ویژه، یک وقت خارج از نوبت در نظر خواهند گرفت، چون « مورد او آن‌قدر جدی است که حتی به مصاحبه هم نیاز ندارد!»
اظهارات شهره بیات درباره ریشه یهودی (حتی اگر درست باشد) و قرار گرفتن او در معرض تهدید جدید در صورت آشکار شدن این راز، در حالی است که دست کم چهار آرامگاه بسیار مقدس برای یهودیان یعنی «استر و مردخای» در همدان، «دانیال نبی» در شوش، «حبقوق نبی» در تویسرکان. مقبره سارا بت آشر در اصفهان، صدها سال است که در ایران هستند و یهودیان بدون هیچ مانعی به زیارت آن می‌روند و مراسم مذهبی خود را برگزار می‌کنند. هزاران یهودی در کنیسه‌های خود در پایتخت جمهوری اسلامی، به صورت منظم و روتین حاضر می‌شوند و عبادت می‌کنند و مذهب کلیمی، جزو مذاهب پذیرفته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و از همه حقوق شهروندان ایرانی برخوردار هستند.(...)
همزمان با افزایش روزافزون تحرکات سیاسی، اقتصادی و امنیتی علیه جمهوری اسلامی توسط شبکه جهانی یهود، فشار تبلیغاتی و رسانه‌ای سنگین در کارزار «ایران‌هراسی» (به عنوان مکمل اقدامات سیاسی و امنیتی و اقتصادی) در جریان است. علاقمندی به روزنامه تلگراف به سوژه‌ای مربوط به چند ماه قبل که دست‌کم در خود ایران هیچ بازتاب قابل توجهی نداشت، و پرو بال دادن و بستن دروغ‌های شاخدار با هدف هر چه احساسی‌تر و سوزناک‌تر کردن ماجرا و ارایه تصویری سیاه و ضدبشری، سناریوی آشنایی از سوی نظام سلطه برای تحت فشار قرار دادن کشورهای مستقل است.
مشرق