اکنون هنگامه تغییر است

مدیر مسئول

این روزها، در هر محفل و مجلسی سخن از انتخابات است. انتخاباتی که سرنوشت کشور را برای چهار سال رقم می‌زند. در این میان شش نفر برای رقابی جدی وارد عرصه و کارزار شدند. هر کدام سعی کردند برنامه‌ها، وعده‌های خود را اعلام کنند. اما عرصه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جزء جدی‌ترین و اصلی‌ترین سؤال مردم از نامزدها بود که با وجود مناظرات، بسیاری از عقاید کاندیداها در عرصه‌های مختلف آشکار شد. از جهتی برای مردم بسیار اهمیت دارد که بدانند برخی از نامزدهایی که جای منتقد نشسته‌اند، برای رفع قصور و کم‌کاری‌های خود چه دلائلی دارند که پس از گاهی باز آن را به دوش دوست قبل افکندند و برای پیشبرد اهداف‌شان متوسل به دروغ شدند. ولی همه این‌ها از چشم ملت شریف ایران دور نماند و می‌رود تا شاید اولین دوره چهارساله ریاست جمهوری در ایران رقم بخورد.

هرگاه رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت، هر جایی در معرض حرف‌های مستقیم مردم قرار می‌گیرند با خشم و انزجار آنان مواجه می‌شوند. این علامت خوبی برای دولت کنونی نیست و آن را می‌توان خط قرمزی برای دولت دانست. درست مثل چند روز پیش که در روز کارگر در حرم امام، کارگران بیکار شده و کم‌درآمد به علامت نارضایتی شعارهایی را علیه دولت سر دادند که با عکس‌العمل شدید مجری حامی دولت مواجه شد و سعی کردند این عمل کارگران را در نطفه خفه کنند، اما مدت کمی از آن نگذشته بود که حادثه تلخ و اسفناک معدن یورت دل‌های همه را مالامال غم کرد و عملکرد ضعیف دولت را بیش از پیش جلوه‌گر کرد و نشان داد که دولت کارنامه موفقی ندارد. علی‌الخصوص زمانی که برای کار تبلیغاتی رئیس جمهور وارد آن منطقه شد با اعتراض شدید کارگران و معدنچیان نجیب مواجه شد و مظلومیت این قشر جامعه برای همه روشن شد.

...