مجید لشگری
بیا به جان بشنو نغمه خوش الحان را
ترنم نفس بلبل غزلخوان را
مدینه راهی قم شد، مدینه راهی توس
ببین مسیر مدینه به قم ـ خراسان را
چقدر ریسه رنگی به چشم میآید
به هر دو دیده نظر کن ستاره باران را
زمین بایر ایران بدون برکت بود
دمیده عطر شما روح مُلک ایران را
دوباره حضرت جبرئیل در بغل دارد
نزول آیه یاسین و نور و رحمان را
به استلام نگاه رضا وزید و گذشت
نسیم چادرتان سرزمین کنعان را
کیام که مدح تو گویم ببخش ای بانو
تصدقی بنما قوم و خویش سلمان را
تویی امام رضا؟ نه! رضا امام تو بود
دعا به جان رضا صحبت مدام تو بود
سپاس باد خدا را کریمهای داریم
به طور موسی کاظم کلیمهای داریم
هزار مرتبه شکر خدا، به بسمالله
کنار واژه رحمان، رحیمهای داریم
شبیه آیه «إحسانکالقدیم» خدا