كبري فرشچي
قانون برنامه پنجم توسعه دولت را مكلف كرده بود كه واردات سيگار را تا پايان اين برنامه به صفر برساند. قانون برنامه پنجم توسعه به پايان رسيد و يك سال ديگر هم تمديد شد اما با نگاهي به آمار واردات سيگار در گمرك متوجه مي‌شويم نه فقط واردات سيگار به صفر نرسيده، بلكه واردات سيگارهاي قاچاق با نيكوتين بالا و عوارض جبران‌ناپذيري كه حتي روي سلامت نسل‌هاي بعدي ما دارند، هشدار جدي كارشناسان اعضاي كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي را در پي داشته است.
شايد به سختي بتوان واردات و قاچاق سيگار را از يكديگر تفكيك كرد به خصوص وقتي اكبر سياري، معاون بهداشتي وزارت بهداشت هم درباره قاچاق سيگار معتقد است: «بنده مدعي آن هستم كه ورود سالانه يك هزار تريلي سيگار قاچاق نيست، قاچاق تعريف و تفسير دارد، زيرا چطور مي‌شود يك هزار تريلي سيگار وارد كشور شود و با يك قيمت يكسان در همه ايران هم به فروش برسد و نيروهايي هم كه مسئول مبارزه با قاچاق هستند متوجه نشوند!» نكته جالب‌تر اين‌كه مافياي قدرتمند سيگار در كشور آن‌قدر قوي است كه با وجود تورم موجود بتواند ماليات خرده‌فروشي سيگار را در سال 96 نسبت به سال قبل كمتر كند و با فشار بر مجلس منبع محاسبه ماليات مواد دخاني به جاي محاسبه قيمت خرده‌فروشي به قيمت در كارخانه تغيير كرد و با اين تغيير ميزان ماليات اخذ شده از مواد دخاني به نصف و حتي يك پنجم قيمت كاهش يافت. حالا در كنار كاهش ماليات سيگار و ادامه واردات آن شاهد واردات سيگارهايي با نيكوتين بالا هستيم؛ سيگارهايي كه بيش از پيش سلامت را تحت‌تأثير قرار مي‌دهند.
...