کیمیا تهرانی
حسن روح‌الامین در جنوب تهران متولد شده است. پدرش نجار بود و شاید همین فضای دل‌انگیز و عطر خوش تراشه‌های چوب و ظرافت‌های استادانه پدر در زندگی بخشیدن دوباره به تخته‌ها و الوارها، سبب شد تا زیباترین تصاویر کودکی او به ثمر بنشیند و حال و هوای هنری‌اش را جان ببخشد. به قول خودش؛ «یادآوری آن روزها مرا زنده می‌کند.»
درس نخواندنش بزرگ‌ترین
اتفاق زندگی‌اش را رقم زد، این که سر از
هنرستان تجسمی درآورد؛ در آزمون ورودی نفر اول شده بود و مسئولی که نمونه کارها را
بررسی می‌کرد گفته بود: «حیف است رشته نقاشی را انتخاب نکنی.» در رشته نقاشی مشغول
شد و این طلیعه‌ای بود تا این پدیده جوان شاهکار بیافریند. تصاویری خلق کند که به
حق در تاریخ هنر، جاودانه خواهند ماند و حقانیت اهل بیت را فریاد خواهند کرد.
تصاویری که خود یک مقتل مجسم است برای مظلومیت ابوتراب و فرزندانش.
در این فرصت چند اثر آزاد از این هنرمند جوان را بدرقه نگاهتان خواهیم کرد و
بهترین شاهکارهای تأثیرگذار او بماند برای بعد. برای روزهایی که مناسبت دارند تا
با آثار او سوگواری کنیم.
