حضرت آیتالله مجتبی تهرانی
بعضیها میگویند: اسم فرزند ما برای کار یا تحصیل، در فلان شهر دوردست درآمده است؛ چه کار کنیم؟! گویا این معارف، هنوز به گوش این افراد نرسیده است! چرا فرزند خود را از خانه و زندگیاش دور میکنید! حداقل او در منطقه زندگی خود، از انجام برخی از کارها حیا میکند و همین مطلب مانع از انحراف او میگردد.
اگر فرزند انسان از شهر خود دور شود، دیگر همان فرزند سابق نیست. این مرغ از قفس پریده است. محل زندگی و ارتباطات موجود در آن، برای او یک قفس بوده است. همانطورکه عرض کردیم: او در محل زندگی خود بیشتر ملاحظه آداب را میکند اما در سایر مناطق، او دیگر ملاحظهای ندارد. پردهدری در یک محیط غریبه، بسیار آسانتر از محیط زندگی انسان است. آنگاه وقتی او به انحراف کشیده شد، دیگر اصلاح او ساده نیست. خراب کردن آسان است اما ساختن خیلی سخت است. بحث ما در اینجا اصلا مربوط به نفسِ شغل نیست بلکه بحث ما درباره محیط شغلی است.
...