مدیر مسئول
شهریور ماه امسال انتخابات مهمی در تهران برگزار شد که برخلاف اهمیت آن کمترین انعکاس رسانه‌ای را داشت و جریانی کوشید هیچ خبری از آن به بیرون درز نکند. علت این تلاش، شکست و ناکامی در پیروزی بود و زمینه‌سازی برای یک کودتایی دیگر! انتخاب رئیس «شورای فرهنگی ـ اجتماعی ـ زنان» مهم‌ترین وقایع امسال در حوزه مورد توجه ما زنان بود. چرا که این شوراغ از تأثیرگذارترین کانون‌های اندیشه‌ای و قانون‌گذاری در امور زنان است. درباره نقش و جایگاه این شورا فراوان می‌توان گفت و نوشت. همچنین در مورد توفیق یا عدم توفیق این شورا تاکنون یا دلایل موفقیت آن و عدم موفقیت آن گفتنی‌های فراوانی وجود دارد که شاید در آینده در زن روز پرداختیم و پرده از بسیاری از رازها برداشتیم. اما اگر بخواهیم در یک عبارت این شورا و نقش آن را بیان کنیم باید گفت: «هیچ‌کس در کشور از وجود یک دستگاه متفکر، جامع، دارای همه خصوصیات برجسته و آگاه به کمبودها و نیازها مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی بی‌نیاز نیست...» امام خامنه‌ای ـ 4/11/76
با این تعریف حتما شما هم متوجه میزان اهمیت اثرگذاری آن در تصمیمات و قانون‌گذاری‌ها و به ویژه در تصمیمات شورای عالی انقلاب فرهنگی شده‌اید. طبیعی است که جریان معاند، جریان سکولار، جریان فمینیست و جریان ضدفرهنگ اسلامی و ایرانی، در این نقطه و برای این انتخاب با یکدیگر وحدت کرده و اتفاق‌نظر پیدا کنند که نگذارند چهره‌ای موجه، انقلابی، مسلمان و خانواده دوست به این جایگاه راه پیدا کند اما این اتفاق هم افتاد و آن‌ها همه تلاش خود را به کار بستند تا به نتیجه مطلوب برسند اما هوشمندی و دلدادگی به انقلاب و اسلام باعث شد که تیر آن‌ها به سنگ بخورد و یکی از سربازان عرصه فرهنگ و انقلاب در انتخابات شهریور سال 95 موفق به کسب حداکثر آرا شود. دکتر زهرا آیت‌اللهی چهره نام‌آشنایی است که در آن انتخابات حائز اکثریت آرا شد. سوابق او بر اهل نظر پوشیده نیست و خدماتش سال‌هاست که منشأ اثر بوده است اما آن جریان با توجه به سابقه گذشته‌شان، افرادی نبودند که باخت را به سادگی بپذیرند...