سحر یوسفی
گوجه سبز و چغاله بادام یکی از لذیذترین میوه‌های فصل بهار هستند که طرفداران بسیاری دارند. اکثر افراد، این دو میوه لذیذ بهاری را هیچ گاه از دست نمی‌دهند، در این‌جا به شرح خواص گوجه سبز و چغاله بادام از دیدگاه طب سنتی می‌پردازیم.
· چغاله بادام و گوجه سبزدارای طبع بسیار سرد هستند، گوجه سبز خاصیت غذایی و دارویی داشته، اما چغاله بادام نسبت به گوجه سبز خواص کمتری دارد، زیرا بادام پس از خشک شدن بیش‌ترین خاصیت غذایی و دارویی پیدا می‌کند. چغاله بادام و گوجه سبز هر ۲ خاصیت قابض‌کنندگی دارند، ولی چغاله بادام بسیار دیر هضم و به شدت یبوست‌زاست. البته گوجه سبز خاصیت ۲ گانه دارد یعنی اگر به صورت پخته مصرف شود برای رفع مشکل یبوست مفید است و به شکل خام موجب یبوست می‌شود.
· مصرف بیش از حد چغاله بادام و گوجه سبز سبب نفخ، دل درد، تهوع، یبوست و در برخی موارد اسهال می‌شود، هم‌چنین برای رفع نفخ و دل درد ناشی از خوردن گوجه سبز، استفاده از آن به همراه کمی نعناع و گلپر ضروری است. در هر حال بهتر است قبل از مصرف با آب و نمک دریا به خوبی شسته شوند.
· چغاله بادام در قدیم برای استحکام بخشی به لثه و ریشه دندان‌ها استفاده می‌شد. هم‌چنین چغاله بادام سرشار از کلروفیل است که این ماده در دستگاه گوارش موجب تولید منیزیم می‌شود. منیزیم تاثیر بسزایی در کاهش گرفتگی عضلات دارد، اما اشخاص باید توجه داشته باشند که مصرف بیش از حد چغاله بادام نیز منجر به گرفتگی عضلات می‌شود.
· چغاله بادام‌های تلخ دارای ماده‌ای سمی به نام «اسید سیاندریک» هستند که استفاده از آن‌ها سبب مسمومیت می‌شود بنابراین افراد باید از خوردن چغاله بادام‌های تلخ امتناع کنند.
· گوجه سبز سرشار از ویتامین c، اسید مالیک و سیتریک است. افزودن نمک دریا به گوجه سبز برای جلوگیری از آسیب مینای دندان ضروری است. اشخاصی که دچار فشار خون بالا و اختلالات قلبی و عروقی هستند، باید از اضافه کردن نمک به این میوه‌ها خودداری کنند. از آن جایی که گوجه سبز حاوی آهن و ویتامین C است، بنابراین مصرف متعادل آن در زنان باردار توصیه می‌شود. گوجه سبز نقش بسزایی در کاهش فشار و چربی خون، حذف رسوبات خون، نابودی سلول‌های سرطانی، جلوگیری از پیر شدن سلول‌ها و تنظیم عملکرد روده و معده دارد. مصرف گوجه سبز موجب تعادل اسیدی و بازی در جریان خون می‌شود، هم‌چنین اشخاص باید از بلعیدن هسته‌های گوجه سبز پرهیز کنند به دلیل این‌که هسته‌های این میوه حاوی ماده سمی به نام «سیاندریک» هستند که این ترکیب به گلبول‌های قرمز آسیب می‌زند.
· مصرف زیاد گوجه سبب حساسیت موقت دندان‌ها شده و نباید بلافاصله مسواک زد، چرا که موجب تخریب و تحلیل مینای دندان می‌شود. در گوجه سبز ماده‌ای طبیعی به نام اسید بنزوئیک است که خاصیت ضد میکروبی دارد. استفاده از گوجه سبز به خصوص برای افرادی که مزاج صفراوی و کبد گرم دارند، بسیار مفید است.
این میوه چون اسید زیادی دارد به افرادی که اسید معده‌شان زیاد ترشح می‌شود یا زخم معده و اثنی‌عشر دارند، توصیه نمی‌شود.
· لازم است بدانید همه میوه‌های کال و نارس در مقایسه با میوه‌های رسیده خاصیت درمانی و تغذیه‌ای پایین‌تری دارند. برای درک بهتر، یک مثال جالب می‌زنیم. میوه کال هم‌چون جنین نارس انسان است که اگر زودتر از موعد پا به عرصه وجود بگذارد، به دلیل کامل نبودن ارگان‌های حیات بخش بدن، کارایی و عملکرد لازم را ندارد. نوبرانه‌ها نیز چون هنوز نارس‌اند و برای کامل شدن به زمان نیاز دارند، خواص تغذیه‌ای و شیرینی لازم را نداشته و ترش و کم‌کالری هستند. البته ترشی آن‌ها لاغرکننده نیست. در حقیقت چون میوه هنوز به تکامل لازم نرسیده، کالری‌ای را که بخواهد موجب اضافه وزن شود وارد بدن نمی‌کند و در اصل چاق‌کننده نیست. البته این دو نوبر در نوع خود مقداری کلسیم و آهن گیاهی و برخی ویتامین‌ها را دارند و تا حدودی از ویژگی‌های درمانی برخوردارند.
· توجه: در کل به افراد سرد مزاج و افراد با معده‌های ضعیف، کودکان و افراد مسن توصیه می‌شود از مصرف میوه‌های کال پرهیز کنند.