جراحی پلاستیک برای زیبایی چه حکمی دارد؟
امام خمینی: اگر جراح زن باشد و موجب ضرر هم نشود مانع ندارد.
آیت‌الله بهجت: برای صرف زیبایی جایز نیست علی‌الاحوط (بنابراحتیاط واجب).
آیت‌الله تبریزی: اگر این کار نزد پزشک زن و با استفاده از اجزاء بدن خود بوده باشد یا عمل جراحی در باطن انجام گیرد به طوری که پوست بدن خود آن را بپوشاند مانعی ندارد و در غیر این صورت جایز نیست.
امام خامنه‌ای: این کار فی‌نفسه اشکال ندارد. عمل زیبایی درمان بیماری محسوب نمی‌شود. نگاه کردن و لمس حرام به خاطر آن جایز نیست مگر در مواردی که برای درمان سوختگی و مانند آن باشد و پزشک مجبور به لمس و نگاه کردن باشد.
آیت‌الله سیستانی: با پرهیز از لمس و نظر حرام جایز است.
آیت‌الله صافی گلپایگانی: اگر غرض عقلایی در بین باشد اشکال ندارد.
آیت‌الله فاضل لنکرانی: فی نفسه مانعی ندارد و اما اگر مستلزم فعل حرامی شود مثل این که پزشک نامحرم جراحی کند جایز نیست.
آیت‌الله مکارم شیرازی: در صورتی که آمیخته با حرام دیگری نباشد در هیچ صورت اشکال ندارد و در صورتی که مستلزم حرامی باشد (مثل نظر و لمس نامحرم) تنها در صورت ضرورت جایز است.
آیت‌الله نوری همدانی: اگر در جراحی مذکور غرض عقلایی داشته باشد و اسراف نباشد جایز است.
صورت آرایش شده در نماز
زنی که صورت خود را آرایش کرده یا پودر سفیدکننده زده و یا در صورت و دستانش زیورآلات دارد در صورتی که نامحرم او را نمی‌بیند می‌تواند با همین حالت نماز بخواند البته در صورتی که مواد آرایشی مانع رسیدن پوست پیشانی به مهر شود باید آن را برطرف نماید.