نیلوفر حاج‌قاضی
قبلا کاربرد بیشتری داشت. حتی برخی با وجود بی‌نیازی به این وسیله از آن استفاده می‌کردند تا صاحب هویت جدیدی شوند و دگراندیش به نظر آیند. عینک، بینه یا بینک قاب‌‌هایی به شکلهای مختلف است و دارای عدسی شیشه‌ای روی دماغ و جلوی چشم‌های انسان قرار داده می‌شود تا سوی چشم‌ها را بهتر کند؛ وسیله‌ای برای بهتر دیدن. تولد عینک طبی زمینه‌ای شد تا در تعاقب آن شکلهای فانتزی و زینتی، آفتابی، صنعتی و حتی عینک‌های سه بعدی هم متولد شوند. اگرچه در بیست سال گذشته عینکی‌های ترجیح می‌دهند با عمل جراحی دیدشان را اصلاح کنند تا از این زائده فلزی روی دماغشان خلاص شوند اما باز هم هنوز، همین عینک وسیله‌ای است که بر فاخر نشان دادن هویت صاحبش و میزان بالای مطالعه او دلالت می‌کند.
نوعی نگاه!
عینک اولین بار در قرن سیزدهم میلادی در اروپا استفاده شد. با تکامل صنعت چاپ در قرن پانزدهم استفاده از عینک هم بیشتر شد تا به امروز رسید که انواع و اقسام عجیب و غریبش چاشنی ژست آدم‌ها در عکس‌ها و فیلم‌هایشان می‌شوند. از عینک ذره‌بینی، عینک دودی و آفتابی گرفته تا عینک‌های دلقکی برای مسخره بازی یا انواع هوشمند و جاسوسی برای ثبت و ضبط نامحسوس تصاویر. عینک علاوه بر ایجاد تیپ و هویت یا کمک به واقعی کردن فضاهای مجازی در فیلم‌ها تعابیر دیگری هم دارد.
...