مدیر مسئول
با آمدن بهار همه چیز و همه کس بوی طراوت می‌گیرند و عطر و بوی تازگی به خود می‌گیرند. انگار با تحول در زمین و زمان، انسان‌ها که هدف خلقت پروردگارند نیز جان‌شان صفایی دیگر می‌پذیرد.
شکوفه زدن درختان و به ثمر رسیدن آن‌ها، نویدی دوباره است از سوی پروردگار که هان! دلِ غفلت‌زده، دوباره حیات را بر اندام بی‌جان‌تان رویاندیم و از میان شاخه‌های خشکیده‌تان، شکوفه‌های زندگی جوانه زدند.
حال ما انسان‌ها هم بی‌‌شباهت به طبیعت نیست. علی‌الخصوص زندگی در دنیا که آن هم با وجود زرق و برق‌ها و تمنیات انسان، غبار غفلت را بر زندگی انسان می‌نشاند و سایه این غفلت برای او گرفتاری‌‌‌هایی به بار می‌آورد. اما خدای مهربان برای دل‌های غافل نیز تدبیر دارد. «ماه رمضان» فرصتی است که علاوه بر این‌که جسم‌مان، حرکتی از نو را شروع کند، روح‌مان نیز جلایی دوباره می‌گیرد. همان‌که در اثر زندگی ماشینی و اغواکننده دنیا و روزمرگی‌های پرتکرار، پاکی و زلالی‌اش را از دست داده. اینک رب‌العالمین، فرصتی مهیا کرده تا جان و دل در زلال این ماه بشوئیم و تمام اسباب و وسائل را نیز فراهم کرده است.
دهه اول را برای برکت؛ دهه دوم برای رحمت و دهه سوم را مغفرت قرار داده تا همه کسانی که جامانده و وامانده از روزمرگی‌های دنیا هستند خودشان را به این قافله برسانند، همه کسانی که از بار معصیت بر گرده‌شان سنگینی می‌کند، نه تنها بارشان را زمین می‌گذارند، بلکه توشه و آذوقه‌ای برای یک عمر را می‌توانند بردارند.
روزها و شب‌هایی که ثانیه ثانیه و دقیقه به دقیقه‌اش برکت و رحمت و مغفرت است و حتی نفس کشیدن‌هایش خالی از ثواب نیست. حال اگر کسی با قرآن در این ماه مأنوس باشد، بر کسی پوشیده نیست که چه غنیمتی به دست آورده که هر آیه آن با یک ختم کامل قرآن برابری می‌کند.
...