گردآوری و تنظیم: مریم سیادت
تکرار مکررات از جنس ژاپنی
یک ژاپنی صبح که از خواب بلند میشه دوش می‌گیره، بعد یک چای سبز می‌خوره، صبحانه خوردن در خانه به‌هیچ‌وجه رایج نیست. در طول مسیر یه صبحانه آماده همراه قهوه می‌خرند و می‌خورند. این صبحانه آماده غذای حاضریه با محتویات برنج و گوشت یا تخم‌مرغ و… یعنی خوردن این صبحانه در وسایل نقلیه عمومی رایجه. چون یک ژاپنی باید قبل از ساعت هشت کارت ورود به محل کار را بزند و تأخیرهای اندک، عواقب سنگینی دارد. برخی هم البته صبح به همان چای سبز تنها اکتفا می‌کنند. در محل کار، ساعت ده یک ربع فرصت استراحت و خوردن چای بیسکویت دارند و افرادی که صبحانه نخورده‌اند از این فرصت برای رفع گرسنگی استفاده می‌کنند.
ساعت دوازده تا یک نیز فرصت نهار خوردن است. غذای ظهر هم غذای آماده مثل برنج و گوشت و سالاده که مراکز تهیه غذا اونارو آماده می‌کنند. شصت درصد هزینه نهار را شرکت میده و چهل درصد بر عهده کارگر یا کارمنده. ساعت سه هم دوباره یه استراحت یه ربعی داده میشه و تا ساعت پنج کار ادامه دارد. بعد از آن امکان اضافه‌کاری تا ساعت هفت وجود دارد. پس از پایان کار به خانه می‌آیند و قهوه یا چای می‌خورند و معمولا به قمارخانه‌ها می‌روند. قمار تفریح رایج ژاپنی‌هاست که معمولا اوقات شب را با آن می‌گذرانند.
بعد از قمار هم که معمولا نتیجه‌اش باخت است، با خوردن غذایی مشابه همان غذای آماده ظهر، وعده شام به سرانجام می‌رسد و بعد دراز کشیدن روی تخت و دیدن برنامه‌های تلویزیون که نقش لالایی را دارد و بعد هم خواب. و فردا باز…
دستگاه‌های فروش خودکار در ژاپن خیلی طرف‌دار دارند و خیلی زیادند. آن‌ها نیاز به فروشنده ندارند، قیمت اجاره‌شان پایین است، هیچ صفی برای استفاده از آن‌ها نیاز نیست، شبانه‌روزی کار می‌کنند و همه‌جا وجود دارند. علاوه بر این همه چیز می‌فروشند. این دستگاه‌ها در ژاپن حتی تخم‌مرغ، اسباب‌بازی، سوغات، کفش، کراوات،زیرپوش و چتر می‌فروشند!
********
مالیات در برزیل
برزیل یکی از بزرگ‌ترین شبکه جاده‌ای در آمریکای جنوبی رو داره برای همین بسیاری از مهاجران پس از ورود به برزیل، اتومبیل می‌خرند. به دلیل مالیات بالا، قیمت ماشین در برزیل نسبتا گرانه. با این حال، خرید اتومبیل جدید هم ارزان‌تر و هم بسیار آسان‌تر از وارد کردن اتومبیله. علاوه بر هزینه حمل و نقل، مالیات واردات قابل توجهی نیز به شخص تعلق می‌گیره. رانندگی در برزیل می‌تواند از یک ماجراجویی هیجان‌انگیز گرفته تا تبدیل شدن به یک کابوس باشد، به ویژه در کلان شهرهایی مانند سائوپائولو یا ریودوژانیرو.
افرادی که در برزیل زندگی و کار می‌کنند با تعدادی مالیات روبهرو هستند. اصلی‌ترین آن‌ها مالیات بر درآمد، مصرف و برخی از معاملات مالی است. علاوه بر مالیات‌های مستقیم، برزیل دارای سیستم پیچیده مالیات غیر‌مستقیم داره. خیلی از برزیلی‌ها رفتار خیلی خوبی با مسلمانان به خصوص ایرانیان دارند و تمایل زیادی هم به شنیدن و آشنایی با کتاب آسمانی و دین ما دارند.
مالیات‌های برزیل برای حفاظت از خانواده‌های فقیر برزیل که از ویروس کرونا آسیب دیدن اختصاص داده میشه.
برزیل با شمار بالای مبتلایان از پرتلفات‌ترین کشورهای جهان در ماه‌های اخیره. چند وقت پیش هم۳۶ فقره از دارایی‌های نیمار،فوتبالیست مشهور، مشمول توقیف شده و تا زمانی که ۱۸ میلیون دلار بدهکاری مالیاتی خود را تسویه نکند، قادر به فروش این اموال نخواهد بود.
سازمان مالیاتی برزیل در سال ۲۰۱۶ هواپیمای اختصاصی و قایق تفریحی نیمار را به اتهام فرار مالیاتی مصادره کرده.
***********
هالووین؛ ترساندن و ترسیدن
حتما اسم این جشن برای شما آشناست. مراسمی برای ترساندن دیگران یا خود را به شکل‌های عجیب و غریب درآوردن. جالب اینکه هر ساله خرید وسایل چندش آور مربوط به این جشن میلیاردها دلاربرایش خرج می‌شود آن هم به‌صورت خودجوش و توسط مردم.
این برنامه‌ای است برای هر سال، در ۳۱ اکتبر که در تعداد زیادی از کشورهای جهان برگزار می‌شود ومردم گاهی برگزاری آن را خیلی جدی می‌گیرند؛ با اینکه بسیاری از آن‌ها دقیقا نمی‌دانند که علت حکاکی روی کدوتنبل چیست یا چرا ارواح قلابی آویزان می‌کنند و آب‌نبات و شکلات هدیه می‌دهند. با اینکه هالووین احتمالا به‌عنوان یک مراسم مذهبی و معنوی شکل گرفت؛ این روزها به تجارت بسیار بزرگی تبدیل شده است و درآمد زیادی را عاید کشورها می‌کند.
در زمان‌های خیلی دور این جشنواره در پایان تابستان آغاز می‌شد تا مردم به‌ویژه با بستگان و دوستان مرحوم خود احساس نزدیکی کنند! آن‌ها موقع چیدن میزهای شام، صندلی‌هایی هم سر میز برای ارواح می‌گذاشتند و غذاهایی را در جلوی در خانه و کنار جاده قرار می‌دادند و شمع روشن می‌کردند تا به عزیزانشان کمک کنند راه خود را به دنیای ارواح پیدا کنند. این روز پایان تابستان و زمان برداشت محصول و همچنین آغازی برای تاریکی و زمستان سرد بود. قدیمی های اروپایی معتقد بودند که در شب قبل از سال نو، مرز بین دنیای زندگی و مرگ از بین می‌رود. آن‌ها در شب ۳۱ اکتبر جشن را برگزار می‌کردند و بر این باور بودند که ارواح مردگان به زمین بازمی‌گردند.
در روز هالووین که گفته می‌شد، ارواح به زمین باز می‌گردند، مردم تصور
می‌کردند که اگر خانه‌های خود را ترک کنند، با ارواح روبهرو می‌شوند. در نتیجه
برای اینکه ارواح آن‌ها را نشناسند، هنگام خروج از خانه پس از تاریکی، از ماسک
استفاده می‌کردند تا ارواح آن‌ها را با روح‌های دیگر اشتباه بگیرند. علاوه بر این،
آن‌ها برای دور نگه‌داشتن ارواح از خانه‌های خود، کاسه‌های غذا را در خارج از خانه
قرار می‌دادند تا ارواح را راضی کنند.
حالا طی سالیان دراز و مثل هر رسم خرافی دیگری این مراسم کلی اضافات
الکی و چندش آور پیدا کرده. مثل چهارشنبه سوری خودمان.
آمریکایی‌ها سالانه حدود ۶ میلیارد دلار برای هالووین هزینه می‌کنند و دومین تعطیلات تجاری بزرگ این کشور پس از کریسمس به حساب می‌آید.