گردآوری و تنظیم: مریم سیادت
جشن و سرور هندی ها
پیش از برگزاری مراسم عروسی هندی، عروس و دوستان نزدیکش دستان‌شان را با نقش و نگارهایی حنا می‌بندند. کار طراحی آن گاهی ساعت‌ها به طول می‌انجامد و به نوعی همان جشن سنتی «حنابدان» خودمان است. لباس عروس سنتی هندی‌ها «ساری» است که بیشتر به رنگ قرمز یا طلایی است و از لباس عروس سفید خبری نیست.
هندی‌ها حلقه عروسی را به جای گذاشتن در انگشت حلقه دست چپ در انگشت پای عروس می‌گذارند که البته رسمی نمادین است و بعدا به انگشت دست عروس منتقل می‌شود. هندی‌ها به جای نقل و نبات روی سر عروس برنج و گل می‌ریزند و این کار را عروس و داماد هم برای برکت بخشیدن به زندگی‌شان انجام می‌دهند. بعد از گذاشتن علامتی با پودر نارنجی بر پیشانی عروس که نشان تاهل است، عروس خانم به جای عسل معجونی از ماست و عسل به دهان داماد می‌گذارد.
با وجودی که اکثریت مردم هند از جهت اقتصادی از طبقه ضعیف هستند اما علاقه زیادی به شادی دارند و سر خودشان را با رنگها و جشنها گرم می کنند. مثلا تو جشن رنگ ها یا جشن «هولی» همه سعی میکنند لباس سفید بپوشند و تا می توانند روی هم رنگ بپاشند. بعد هم برای پاکی و تمیزی روی هم آب می پاشند یا یکدیگر را به درون حوض های آب می اندازند تا از آلودگی ها پاک شوند. در جشن « دیوالی» که مردم در آن روزه هم می گیرند، برای توجه و احترام به نور و روشنایی برگزار می شود و میلیون ها شمع و چراغ در این کشور روشن می شود.
*******************
از کشورها بهشت و جهنم نسازیم
ژاپن به نظر خیلی ها کشوری پیشرفته و پر از امکانات رفاهی آمیخته با ادب و احترام متقابل میان فرزندان و و والدین است. اما به نظر میرسه ارزشهای اخلاقی به خاطر مشکلات و هزینه های اقتصادی در این کشور هم رنگ باخته است. روابط خانوادگی در ژاپن خیلی سرد شده و معمولا فرزندان راضی به مراقبت و نگهداری از سالمندانشون نمیشن! جدیدا مصاحبه ای تو یکی از شبکه های مجازی دیده ششده که با یه زندانی ژاپنی مصاحبه می شه. این خانم میگه چون کسی را نداشتم از او قرض بگیرم و حقوق بازنشستگی هم ناچیز بود شروع کردم به دزدیدن خرده ریز از فروشگاهها و البته دستگیر شدم.
تو ژاپن حقوق بازنشستگی خیلی کمه و فرزتندان هم بخاطر فشارهای مالی و نبود مسکن حاضر به نگهداری از والدین پیرشون نیستند. از طرفی طبق امارها از 35 سال پیش جمعیت شالمندان این کشور 6 برابر شده است. بنا به گفته برخی سالمندان بهترین راه دزدی های کوچکه که به خاطرش فقط به زندان می افتند. در زندان جای مناسب برای خواب و سه وعده غذا در انتظار آنهاست برای همین برخی سالمندان سراغ جرم های کوچک مثل دزدی می روند.
حتی در قدیم رسمی به نام «اوباسوته» در زمان قحطی میان ژاپنی ها مرسوم بود که والدینشان را به کوه و کمر میبردند و آنجا رها میکردند تا از گرسنگی بمیرند.
**********************
پا شستن به سبک کانادایی
عیسی(ع)به حواریون گفت: من خواهش و حاجتی دارم. اگر قول می دهید آن را برآورید، بگویم.
حواریون گفتند: هر چه امر کنید، اطاعت می کنیم. عیسی از جا حرکت کرد و پا های یکایک آنها را شست. حواریون در خود احساس ناراحتی می کردند، ولی چون قول داده بودند، خواهش عیسی را بپذیرند تسلیم شدند و عیسی پای همه ی آنها را شست.
همینکه کار به انجام رسید حواریون گفتند تو معلم ما هستی. شایسته این بود که ما پای تو را می شستیم نه تو پای ما را. عیسی فرمود این کار را کردم تا تواضع کرده باشم و شما درس تواضع را فرا گرفتید.
اساسا حکمت در زمین تواضع رشد می کند نه در زمین تکبر. همانگونه که گیاه در زمین نرم دشت می روید نه در زمین سخت کوهستان.
این داستان حضرت عیسی، الهام بخش سنتی در مراسم ازدواج مسیحی ها به خصوص در کانادا شده است که در روز عروسی، مرد و زن پای یکدیگر را با آب شستشو میده.
***************
مهندسی معکوس
در زمان جنگ سرد، روس ها يه كارتون در مقابل " تام و جرى" ساخته بودند که سال ٢٠٢٠ قراره فصل جديدش راه اندازى بشه. البته به جاي شخصيت گربه و موش از نماد «گرگ و خرگوش» استفاده كردند.
شخصيت هايي كه به جاي گربه(تام) و جري(موش) در كارتون روس ها به كاربرده شده، گرگ(به جاي تام) و خرگوش(به جاي جري) هست!
این مجموعهٔ کارتونی پس از انتشار، به‌سرعت در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی و کشورهای بلوک شرق محبوبیت یافت و ساختِ آن تا سال ۲۰۰۶ میلادی ادامه پیدا کرد.
خيلي هم طرفدار داره و تنديس گرگ و خرگوش رو ميتونيد به عنوان نوستالژي در مركز خريد گوم ببينيد!
*************
فرزند خوانده های بالغ
در ژاپن به طور عجیب یامار فرزندخواندگی بالا رفته اما 98 درصد از افرادی که به فرزندی قبول می‌شوند، مردان 20 تا 30 ساله هستند. ژاپنی ها علاقه عجیبی به گرفتن فرزند خوانده بالغ پیدا کرده اند.
قبول سرپرستی افراد بالغ در ژاپن یک عمل قانونی و اجتماعی پذیرفته شده از سوی مردم این کشور محسوب می شود. خیلی از خانواده های ژاپنی و مخصوصا قشر ثروتمند جامعه، پسران بالغ را به فرزندی قبول می کنند .
دلیل فرزندخواندگی در این کشور می‌تواند از ناباروری زوجین گرفته تا یک قول شرف یا دلایل منحصر‌به‌فرد دیگر باشد. ولی انگار در ژاپن همه چیز متفاوت است شاید هم به قول شرف ربطی ندارد و مربوط به موضوعات دیگری است.
در این کشور نرخ فرزندآوری بسیار پایین است. از طرف دیگر بسیاری از کمپانی های ژاپنی به صورت خانوادگی اداره می شوند و تعصب روی ان زیاد است. برای همین خانواده ای متمول و به نام برای مدیریت یا تملک شرکتها و کارخانه های خود جوانان بالای 20 سال را به فرزندی می پذیرند تا ادامه دهنده کسب و کارشان باشند. تویوتا، سوزوکی و کانن و... از جمله شرکتهای مهم و سود آور و البته خانوادگی این کشورند.
اگر جوانان این مملکت بخواهند همای این سعادت روی دوششان بنشیند باید خیلی بیشتر از فرزندان خونی این خانواده های ممتاز از خودشان لیاقت و قابلیت نشان دهند.