عاطفه میرافضل
مادام« ژان دیولافوا» باستان شناس نامدار فرانسوی در سفرنامهاش از این مجموعه بهعنوان بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد میکند.
هزاران سال پیش از آنکه انقلاب صنعتی در اروپا آغاز شود مجموعه صنعتی بزرگی بر محور نیروی آب در جنوب ایران و شهر شوشتر ساخته میشود.
«مجموعه سازههای آبی شوشتر» که در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیر ماه ۱۳۸۸) در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو بهعنوان میراث جهانی به ثبت رسیده، شامل مجموعهای بههمپیوسته از پلها، بندها، آسیابها، آبشارها، کانالها و تونلهای عظیم هدایت هستند که در ارتباط با یکدیگر کار میکنند و سبب میشوند که از نیروی آب برای موارد مختلف همانند به حرکت درآوردن سنگ آسیاب و تبدیل گندم به آرد استفاده شود. همچنین این منطقه محلی برای ذخیره آب نیز به حساب میآمده و علاوه بر آن آب خروجی از این سازه به گونهای طراحی شده که آبشارهای کوچک زیبایی را تشکیل میدهند.
محوطه تاریخی این سازه تاریخی قدمتی از دوره هخامنشیان دارد اما اصل ساخت این سازه را متعلق به دوره ساسانیان میدانند.
محاسبات فنی ـ مهندسی این سازه و همچنین تونلهای و پلکانهای دستکند سنگی این مجموعه با توجه به زمان ساخت آن از شاهکارهای مهم مهندسی هیدرولیک در دنیا محسوب میشود.
شوشتر شهری باستانی در استان خوزستان و در 90 کیلومتری اهواز است و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.