فائقه بزاز
این تحقیق ساده و دم دستی توجهم را جلب کرده بود؛ عده ای از متخصصان این پرسش را از گروهى از بچه هاى ۴ تا ٨ ساله پرسیدند که: «عشق یعنى چه؟» پاسخ های کودکانه و شیرینی که دریافت شد عمیق تر و جامع تر از حدّ تصور بود. مثلا:
ـ عشق هنگامى است که به یک نفر بگویید از پیراهنش خوشتان می‌آید و بعد از آن او هر روز آن پیراهن را بپوشد.
ـ عشق وقتیه که مامانم براى پدرم شربت درست می‌کند و قبل از آن که جلوى او بگذارد آن را می‌چشد تا مطمئن شود که مزه‌اش خوب است.
ـ اون موقع که مادربزرگم آرتروز گرفت؛ دیگر نمی‌توانست دولا شود و ناخن‌هاى پایش را بگیرد. پدربزرگم همیشه این کار را براى او می‌کرد، حتى وقتى دست‌هاى خودش هم آرتروز گرفت. این یعنى عشق.
ـ عشق یعنی ریختن برنج برای پرنده‌ها بی‌آنکه بخوایم براشون تله بگذاریم.
… باخودم فکر می‌کنم عشق من هم کودکانه است. عشقی ساده و پر از اشتباه در دنیای لامتناهی به اویی که سراسر عفو و بخشش است و گاهی فکر می‌کنم عشق من در برابر عشق بی‌انتهای او، چقدر ساده و کودکانه است.
مدت‌هاست که دل خوشی از نمازهایم ندارم پس دست‌به‌کار می‌شوم و دنیایی از الفاظ و لغتهای دم دستی و ابتدایی خودم را موقع عرض ارادت به آن عشق جاودان ردیف می‌کنم.
چراکه نه… وقتی نمازم حضور ندارد و مدام ذهن پرتشویشم این‌طرف و آن‌طرف میپرد چه اشکالی دارد به روش خودم قربان‌صدقه خدایم بروم؟ نیتم را که می‌گویم و تکبیره‌الاحرام را که ادا می‌کنم پابه‌پای «الحمدلله رب العالمین» حواسم می‌رود سراغ تمام آنچه که قرار است شکرشان را به‌جا آورم.
و از همین جا قربان صدقه هایم برای خداوند آغاز می‌شود؛
ـ دورت بگردم خدا جونم به‌خاطر نعمت سلامتی
ـ فدات شم پروردگار مهربانم که میان تمام القاب بی‌کرانت لطیف و وهاب را بیشتر می پسندم.
- «اهدنا الصراط المستقیم» مرا به یاد آدم‌های بدعاقبت روزگار می‌اندازد و بازهم به معبودم التماس می‌کنم؛ مبادا مار ا به خودمان واگذاری!
می‌خواهم با زبان ساده خودم را به تو قالب کنم. تو هم این نماز ساده را
از من و امثال من بپذیر ای مهربانتر از مادر...
یادداشت را که به مدیر مسئول نشان می دهم تذکرش مرا به دنیای دیگری می کشاند؛
«مگر نه‌اینکه تمام امامان ما رنج‌ها تحمل کرده‌اند تا احکام و فرایض دینمان را
ناب و دست‌نخورده به امانت به ما بسارند و ما نیز سینه به سینه آن‌ها را بی‌کم‌وکاستی
و بدون تغییر و تحریف به فرزندانمان هدیه کنیم؟ مگر نه‌اینکه امامانمان فرموده‌اند
تمام و کمال به ما اطمینان کنید، راه و رسممان را پیش گیرید، تا دنیا و آخرت به
گونه تمام و کمال برایتان رقم بخورد؟ مگر نه‌اینکه گفته‌اند نماز بخوانید و به
معانی دقیق آن تکیه کنید.»
...به خودم می‌آیم. راه‌ورسم امامان شیعه ناب‌ترین الگوهای عاشقانه و عرفانی است
که با زحمات زیاد فراوری و به انسان مسلمان عرضه شده. عطای عبادت فانتزی و عشق
کودکانه را به لقایش می‌بخشم و می‌آیم سراغ حقیقت ناب و گوارای شیعه اثنی‌عشری؛… اهدنا
الصراط المسستقیم... ما را به راه راست هدایت فرما راه کسانی که ایمان آوردند نه
راه کسانی که موجب خشم تو شدند و نه راه گمراهان.