حضرت آیت‌الله مجتبی تهرانی‌ره
روابطی‌که بعد شیطانی و هواهای نفسانی انسان را شکوفا می‌کند، از نظر قرآن «شر» تلقی شده و باید از آن‌ها به خدا پناه برد.1 این یک قانون کلی است که یکی از مصادیق آن، مربوط به محیط شغلی است. بر این اساس انسان باید شغلی را انتخاب کند که مراجعه‌کنندگان او، بعد شیطانی وجودش را تحریک نکنند. لازم هم نیست که آن مراجعه‌کنندگان قصد گمراه کردن او را داشته باشند یا خود او قصد گمراه شدن داشته باشد؛ نخیر! اصلا و ابدا قصد تأثیرگذاری و تأثیرپذیری مهم نیست. او به صورت ناخودآگاه از مراجعه‌کنندگان خود اثر می‌پذیرد.
باید از کار در محیطی که مراجعین مناسبی ندارد، پرهیز کرد!
من تا به این‌جا در باب تربیت در محیط شغلی، سه مطلب را از یکدیگر تفکیک کرده و عرض کردم که نفسِ شغل، محیط شغلی و مراجعین، هر سه می‌توانند هم نقش تخریبی و هم نقش سازندگی داشته باشند. در ارتباط با مراجعین محیط کاری نیز می‌گویم که حداقل باید از کار در محیطی که مراجعه‌کنندگان مناسبی ندارد، پرهیز کرد.
...