امام چهارم شیعیان (علیبنحسین) در طول عمر خود گرفتار مریضی بوده است. شخص بیمار چطور امامت میکند؟
پاسخ:
امامسجادعلیهالسلام در ایام حادثه عاشورا بنابر تقدیر الهی و برای اینكه زنده بمانند و نسل امامحسینعلیهالسلام از این طریق محفوظ بماند بیمار بودند و همان بیماری ایام عاشورا سبب نجات ایشان شد.
چند بار تصمیم گرفتند امام را بكشند، چون بیماری ایشان در آن وقت شدید بود، گفتند: «اِنَّهُ لِما بِهِ» یعنی اینكه دارد میمیرد، چرا دیگر او را بكشیم؟ كیست در دنیا كه در عمرش بیمار نشود؟ هركسی در عمرش دچار بیماری میشود، اما بیماری مقطعی در یک زمان خاص و آن هم بنابر مصلحت الهی، دلالت بر این ندارد که همه عمر شریف امام به بیماری و مریضی سپری شده باشد.
ضمنا در هیچ منبع معتبری ذکر نشده است که غیر از ایام واقعه عاشورا، امامزینالعابدین بیمار بوده باشند.
در قرآن آمده است که خداوند، ابلیس را پس از آن همه عبادت، فقط به خاطر امتناع از یک سجده، معذب کرد. آیا این ظلم نیست؟
پاسخ:
گناه، یعنی سرپیچی از فرمان خدا که در نظام آفرینش، نتیجهاش هلاکت و فلاکت (معذب شدن) عبد است. پس هیچ گناهی، کم یا کوچک نیست. چنانچه امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند: «بزرگترین گناه آن است که صاحبش (مرتکبش) آن را کوچک بشمارد».
اخراج ابلیس بهخاطر تکبرش بود:
همهجا چنین بیان میشود که «ابلیس به خاطر سرپیچی از فرمان رب در سجده به آدم، از بهشت اخراج شد و برای همیشه ملعون (دور از رحمت) گردید.»
بله، این گناه عملی ابلیس بود، اما در اصل بهخاطر ارتکاب به این گناه اخراج نگردید، بلکه گناه بزرگتری داشت که عامل و سبب این سرپیچی شد و آن گناه اعتقادی است که با مقایسه کبرآمیز خود عدل الهی را انکار کرد و از کافران گردید.