فاطمه اقوامی
پرده اول: کوچه پس کوچه‌های حجاز
شنیده‌اید چه می‌گوید؟! این کلمات که بر زبان می‌راند چیست؟! نمی‌دانم این سخنان را از کجا می‌آورد! به گمانم نوه عبدالمطلب شاعر شده است! شاید هم علم جادو آموخته است که این چنین سحرآلود سخن می‌گوید و مردم را دور خود جمع می‌کند! چه ادعاهایی هم دارد! انگار نه انگار سالیان دراز، اجداد و نیکان ما در برابر همین لات، هبل و عزی سر بر سجده گذاشته و عبادتشان می‌کردند حالا او از گرد راه نرسیده می‌خواهد همه آیین ما را نابود سازد! حالا این‌ها هیچ، سخنان خنده‌داری هم می‌گوید... آخر چه کسی باورش می‌شود من و این برده سیاه که اینگونه در برابرم خم و راست می‌شود با هم برابریم؟! به نظر من راه جلوگیری ا اضافه شدن به یارانش باید در شهر جار بزنیم محمد شاعر و مجنون و جادوگر است!
صدای خنده‌ای کریه در دوردست‌ها به گوش می‌رسد...
پرده دوم: قرن‌ها بعد ـ کوچه پس کوچه‌های فرانسه
روبروی آینه می‌ایستد. گره کرواتش را منظم می‌کند و شیشه عطرش را برمی‌دارد. با فشردن چند باره سر آن، قطرات عطر بر روی گردنش می‌نشیند. هنوز چند دقیقه وقت دارد. یکبار دیگر نشریه را از روی میز برمی‌دارد و به کاریکاتور چاپ شده در آن نگاهی می‌اندازد... هنوز هم بعد این همه سال نام تو مانع است...
یک لحظه اخم‌هایش درهم گره می‌خورد! خیلی وقت است تیرهای او و دوستانش به سنگ می‌خورد و نتیجه نمی‌دهد. هنوز هیچ خبری از دستاورهای سفر بیروت و بغداد نیست. اما باید از این جنجال به خوبی استفاده کند. یکبار دیگر حرف‌هایش را در ذهن مرور می‌کند. باید نقطه تمرکزش روی آزادی بیان باشد. ناسلامتی کشورش مهد تمدن است و آزادی در آن بیداد می‌کند! حالا این آزادی می‌تواند کفرگویی باشد!
زیر لب ادامه می‌دهد می‌تواند هنوز هم بعد این همه سال توهین به محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله باشد...
صدای خنده‌ای کریه در دوردست‌ها به گوش می‌رسد...
این روزها گرچه در دل‌های مسلمانان و تمام آزادی‌خواهان جهان بابت میلاد پیامبر مهربانی‌ها حضرت محمدصلیاللهعلیهوآله شادی و سرور موج می‌زند اما غمی بزرگ هم بر قلب آن‌ها چنگ انداخته است چرا که دوباره ابوسفیان‌ها، ابولهب‌ها، ابوجهل‌ها و... دست به کار توهین و نیرنگ و خدعه شدند تا به خیال خام خودشان جلوی انتشار شمیم ناب عطر محمدی در جهان بگیرند اما این اتفاق هرگز روی نخواهد داد...
قرار است در گزارش پیش رو وقایع و اتفاقات اسلام‌ستیزی چند ماه اخیر و ابعاد و جوانب مختلف آن را از نظر بگذرانیم. با ما همراه باشید...
مکر ماکرون
دوماه پیش نشریه بدنام شارلی ابدو، همزمان با محاکمه افراد متهم به همدستی در حمله مسلحانه به تحریریه خود در سال 2015 که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از اعضای تحریریه‌شان شده بود، تصمیم گرفتند در اقدامی غرض‌ورزانه بار دیگر کاریکاتورهای توهین‌آمیز علیه پیامبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را منتشر کنند. اقدامی که سرآغاز ماجرای دنباله‌داری شد که تا امروز ادامه یافته و ابعادی جهانی پیدا کرد.
«امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه در حمایت از توهین این مجله به ساحت پیامبر و جریحه‌دار کردن احساسات بیش از یک میلیارد و 800 میلیون جمعیت کره زمین گفت: «آزادی در فرانسه، آزادی برای اعتقاد داشتن یا نداشتن را هم شامل می‌شود اما این را نمی‌توان از آزادی حق کفرگویی جدا کرد.»
چند هفته بعد از اقدام موهن نشریه شارلی ابدو، یک معلم در حومه پاریس به طرز فجیعی به دست یک نوجوان 18 ساله چچنی‌تبار به قتل می‌رسد. گفته می‌شود انگیزه این نوجوان که دقایقی بعد از حمله، به دست پلیس کشته شد این بوده که معلم مزبور به نام «ساموئل پاتی» در کلاس درس خود با موضوع آزادی بیان کاریکاتورهای پیامبر اسلام را به دانش‌آموزان خود نشان داده است.
ماکرون که بهانه دیگری برای توهین به مسلمانان، به دست آورده بود سریع خودش را به این محل حادثه رساند و این واقعه را «تروریستی» خواند و در مراسمی که برای بزرگداشت این معلم ترتیب داده شد معلم جان باخته را قهرمان آزادی بیان نامید و قول داد که به «مبارزه برای آزادی» و «مبارزه برای دفاع از جمهوری که ساموئل پاتی به نمادی از آن بدل شده» ادامه می‌دهد. ماکرون با تأکید بر این موضوع که «فرانسه از کاریکاتور دست بر نمی‌دارد» بار دیگر از اقدام نشریه شارلی ابدو دفاع کرد.
البته این همه تلاش‌های ماکرون در این زمینه نبود. او دو هفته قبل از قتل این معلم، در یک سخنرانی از بنیادگرایی اسلامی انتقاد کرده بود. او گفت نباید اسلام را با بنیادگرایی اسلامی مخلوط کرد و در ادامه افزود اسلام در حال حاضر در سراسر جهان «در بحران به سر می‌برد.» ماکرون هم‌چنین از پیشنهاد و تنظیم لایحه‌ای برای مبارزه با «جدایی‌طلبی» خبر داد که بخش مهمی از آن به «جدایی‌طلبی اسلامی» اختصاص دارد. او اعلام کرده بود باید در فرانسه اسلام را از نو «بازسازی» کرد.
به دنبال این اعلام، دولت فرانسه لایحه‌ای را به پارلمان این کشور ارائه کرد که براساس آن سرمایه‌گذاری خارجی برای ساخت مساجد و مدارس مذهبی در این کشور ممنوع می‌شود.
پیش از این نیز دولت فرانسه دستور تعطیلی بیش از 700 مسجد را صادر کرده بود و پلیس این کشور هم همزمان به بهانه مبارزه با افراطی‌گرایی از یورش به خانه‌های مسلمانان به خانه‌های مسلمانان و مراکز اسلامی این کشور خبر داد. وزیر کشور فرانسه هم خواستار تعطیلی بخش مربوط به غذاهای حلال در فروشگاه‌های این کشور شد.
خروش خشم مسلمانان
این اتفاقات که از شهریور ماه با انتشار مجدد کاریکاتورهای پیامبر شروع شد و با اظهارنظرهای مغرضانه دولتمردان فرانسوی و کشورهای غربی ادامه یافت باعث شد مسلمانان جهان به خشم و خروش آیند و راهپیمایی‌ها و اعتراضات گسترده در سراسر جهان شکل گرفت. آتش زدن عکس ماکرون و پرچم فرانسه به نشانه دولت ضد اسلامی این کشور در بسیاری از این تجمع‌های اعتراضی به آتش کشیده شد. رهبران کشورهای اسلامی، حوزه‌های علمیه سراسر جهان و نهادهای و اشخاص مختلف با صدور بیانیه‌های مختلف و ایراد سخنرانی و روشنگری در این زمینه در کنار مردم به این اقدامات واکنش نشان دادند. علاوه بر این‌ها تحریم کالاهای فرانسوی در فروشگاه‌های کشورهای اسلامی توسط برخی دولت‌ها و مردم یکی از عکس‌العمل‌های مثبت و قابل توجه در این زمینه بود.
اما در این بین هوشمندانه‌ترین و زیباترین واکنش از سوی رهبر فرزانه ایران انجام گرفت که به جای دولتمردان فاسد فرانسه و کشورهای غربی، جوانان فرانسه را با یک پیام کوتاه روشنگرانه مورد خطاب قرار دادند. متن این پیام که به زبان فرانسوی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، به شرح زیر است:
بسمه تعالی
جوانان فرانسه!
از
رئیس‌جمهور خود بپرسید: چرا از اهانت به پیامبر خدا حمایت می‌کند و آن را آزادی
بیان می‌شمارد؟ آیا معنی آزادی بیان این است: دشنام و اهانت، آن هم به چهره‌های
درخشان و مقدس؟ آیا این کار احمقانه، توهین به شعور ملتی نیست که او را به ریاست
خود انتخاب کرده است؟
سؤال
بعدی این است که چرا تردید در هولوکاست جرم است؟ و اگر کسی چیزی در این‌باره نوشت
باید به زندان برود، اما اهانت به پیامبر آزاد است؟
سیّدعلی خامنه‌ای
۷ آبان ۱۳۹۹
همین پیام کوتاه و سؤال منطقی رهبر انقلاب باعث شد که آنان که فریاد آزادی بیان‌شان گوش فلک را کر می‌کند، چند ساعتی صفحه رسمی پایگاه اطلاع‌رسانی رهبر انقلاب به زبان فرانسوی در اینستاگرام را چند ساعتی مسدود کنند.
عقب‌نشینی نیم‌بند ماکرون اسلام‌ستیز
اعتراضات گسترده مسلمانان خیلی زود ماکرون را مجبور به عقب‌نشینی کرد و او در دیدارهای مختلف خود و در گفتگو با یک شبکه قطری از مواضع قبلی خود عقب نشست و اعلام کرد احساسات مسلمانان در قبال انتشار کاریکاتورهای موهن را درک می‌کند. او ضمن تاکید بر احترام به دین اسلام و جهان اسلام گفت که وی قصد توهین به مسلمانان را نداشته است.
البته در این عقب‌نشینی نباید نقش تحریم کالاهای فرانسوی از سوی مسلمانان جهان را نادیده گرفت. فرانسه که در شرایط بحرانی کرونا اقتصادش به شدت آسیب دیده در این مدت شوک بزرگی را به واسطه سیاست‌های افراطی دولتمردانش در مقابل مسلمانان شاهد بود. استیصال دولتمردان فرانسه در پی تحریم کالاهایشان به خوبی در بیانیه وزارت خارجه فرانسه نمایان است. به نوشته خبرگزاری «رویترز» وزارت خارجه فرانسه در بیانیه‌ای با اشاره به تقاضاهای صورت گرفته در سه روز گذشته برای تحریم تولیدات این کشور از جمله محصولات غذایی، اعلام کرد: «درخواست‌ها برای تحریم بی‌پایه و اساس بوده، این اقدامات و حمله به کشور باید به فوریت متوقف شود.»
کدام آزادی بیان؟
ماکرون در صحبت‌های حمایتی خود از اقدام موهن نشریه شارلی ابدو، حرف از آزادی بیان به میان آورده است و ادعا کرده آزادی در کشور او حتی آزادی برای کفرگویی را شامل می‌شود. حالا می‌خواهیم به چند نکته به صورت گذرا اشاره کنیم تا ببینیم رابطه آزادی بیان فرانسوی مورد نظر ماکرون با آن‌ها چگونه است!
ـ آزادی بیان هلوکاستی
اولین مطلب درباره واقعه هلوکاست است که در پیام رهبر انقلاب به جوانان فرانسه هم به آن اشاره شده بود. این واقعه که صهیونیست‌ها به آن تعصب ویژه‌ای دارند که کشتار یهودیان توسط نازی‌ها اشاره دارد و دستاویزی برای مظلوم‌نمایی آن‌ها به شمار می‌رود. از این موضوع که چرا صهیونیست‌ها تقاص بلایی که آلمان‌ها سر آن‌ها آوردند را از فلسطینی‌ها مطالبه و سرزمین آن‌ها را اشغال کرده‌اند صرف‌نظر می‌کنیم، فقط به این نکته جالب اشاره می‌کنیم که کفرگویی در دایره آزادی بیان فرانسوی قرار می‌گیرد اما تحقیق درباره این واقعه نه! و البته این فقط مختص فرانسه نیست و در اکثر کشورهای اروپایی این قضیه صادق است. یعنی آنکه بیشتر افرادی که در این کشورها به سمت این کاووش در این باره هلوکاست رفته‌اند و در نهایت با ارائه سند و مدرک این واقعه را انکار کرده‌اند، هیچ کدام از اخراج، تهدید و محکومیت در امان نبوده‌اند. شاید معروف‌ترین آن‌ها «روژه گارودی» فیلسوف و نویسنده مسلمان فرانسوی باشد که در 16 دسامبر 1998 میلادی به جرم انکار جنایت هلوکاست در کتاب خود با نام «اسطوره‌های بنیادین سیاست اسرائیل» در دادگاه تجدید نظر پاریس محکوم شد. او در کتاب خود ثابت کرده بود که صهیونیست‌ها با نازی‌ها در جنگ جهانی دوم همکاری داشتند و صهیونیست‌ها برای جلب نظر افکار عمومی جامعه بین المللی برای تأسیس کشوری در فلسطین تلاش کرده‌اند، با مظلومنمایى خود، جنایات آلمان هیتلری علیه یهودیان را بزرگ نشان دهند.
پروفسور «رابرت فوریسون» یکی دیگر از این افراد است. او پس از انجام تحقیقات در دسامبر سال ۱۹۸۰، طی گفتگویی با شبکه رادیویی «اروپا ۱» فرانسه، نتیجه تاریخی خود را اینگونه اعلام کرد که «اتاق‌های گاز ادعایی هیتلری و نسل‌کشی ادعایی یهودیان هر دو دروغی تاریخی هستند که موقعیت را برای یک کلاهبرداری عظیم مالی ـ سیاسی پدید آوردند. ذینفعان اصلی این کلاهبرداری دولت اسرائیل و صهیونیسم بین‌المللی است، و قربانیان اصلی آن مردم آلمان ـ البته نه رهبران آن‌ها ـ و تمام مردم فلسطین هستند.»
در پی این اعلام نظر و تحقیقات و مصاحبه‌های بعدی، او بارها و بارها به دادگاه‌های مختلف احضار و مجرم شناخته شد و محکومیت‌های مختلفی را تجربه کرد. نکته قابل توجه اینجاست که او آنقدر اعتبار علمی داشت که وقتی به خاطر یکی از مصاحبه‌های خود تحت پیگرد قضایی قرار گرفت،«نوام چامسکی» فیلسوف و اندیشمند آمریکایی همراه با 600 نفر دیگر با امضای نامه‌ای اعتراض خود را نسبت به این اتفاق اعلام داشتند. در بخشی از این نامه آمده است: «دکتر روبرت فوریسون به عنوان یک پرفسور شناخته شده در حوزه ادبیات قرن بیستم فرانسه در دانشگاه لیون فعالیت داشته است. وی از سال ۱۹۷۴ تاکنون تحقیقات گسترده تاریخی در مورد مسأله «هولوکاست» انجام داده است. پرفسور فوریسون از زمانی که یافته‌های خود را در اختیار عموم قرار داد در معرض اذیت و آزار، تهدید، تهمت و خشونت فیزیکی قرار گرفته تا سکوت پیشه نماید. مقامات بیم‌زده سعی نموده‌اند تا با جلوگیری از دسترسی پرفسور فوریسون به کتابخانه‌ها و آرشیوهای عمومی، تحقیقات وی را متوقف سازند.»
این تنها دو نمونه از آزادی بیان فرانسوی در ماجرای هلوکاست است.
ـ جلیقهزردها
تنها چند روز بعد از ادعاهای مکرون درباره اینکه حتی کفرگویی هم در این کشور آزاد است پلیس فرانسه اعتراضات جلیقهزردها را به شدت سرکوب و نزدیک به 300 نفر از آن‌ها را دستگیر کرد. جرم این جلیقهزردها انتقاد به سیاست‌های نئولیبرالی امانوئل ماکرون است و البته این اولین برخورد بر طبق آزادی بیان! با این گروه از معترضان نیست و در طول 2 سال گذشته دولت ماکرون هزاران نفر از آن‌ها را بازداشت و روانه زندان کرده است، 11 نفر توسط پلیس کشته شده‌اند و ده‌ها نفر به دلیل استفاده پلیس از سلاح «فلش بال» دچار نابینائی و نقص عضو شده‌اند.
بحث درباره درست یا غلط بودن جریان اعتراضی جلیقه زردها خارج از بجث ماست فقط توجه به این نکته ضروری است که اگر جلیقهزردها یا هر گروه معترضی در هر جای جهان در جریان اعتراضات خود به اموال و اماکن عمومی صدمه بزنند یا باعث اغتشاش و بر هم زدن نظم عمومی شوند، دولت و پلیس موظف به برخورد قانونی هستند چرا که هر عقل سلیمی حکم می‌کند آزادی بیان تا جایی مجاز است که به حقوق دیگران ضربه‌ای وارد نکند. این هم از شگفتی‌های آزادی بیان به سبک فرانسوی است که این اعتراضات خلاف آزادی شمرده شده و با آن برخورد می‌شود اما توهین به پیامبر اسلام که با حق جمعیت 8 درصدی مردم مسلمان فرانسه و مسلمان جهان در تضاد است، جزو آزادی بیان به شمار می‌رود!
توهین به پیامبر اسلام آری، همسر من نه!
حدود یکسال پیش بعد از آنکه ماکرون در توئیتر به خاطر آتش‌سوزی جنگل‌های آمازون به اقدامات ضد محیط‌زیستی رئیس‌جمهور برزیل انتقاد کرد یکی از حامیان «ژائیر بولسونارو» رئیس‌جمهور برزیل، در صفحه فیسبوک خود عکسی از همسران رئیس‌جمهور فرانسه و برزیل در کنار هم منتشر کرد و نوشت: «اکنون متوجه می‌شوید چرا ماکرون این همه بولسونارو را اذیت می‌کند.» اشاره پست این فرد به سن بالای همسر ماکرون بود. رئیس‌جمهور برزیل هم در بخش نظرات این پست نوشت: «پسره رو تحقیر نکن، ها ها»
که این اتفاق عصبانیت و اعتراض ماکرون را در پی داشت و او در یک نشست مطبوعاتی گفت: «او حرف‌های بسیار گستاخانه و بی‌ادبانه‌ای درباره همسرم زد. من برای مردم برزیل احترام قائلم و امیدوارم هر چه زودتر رئیس‌جمهور مناسب‌تری را داشته باشند.»
حجم تناقض‌گویی دولتمردان فرانسه در بحث آزادی بیان آنقدر در این اتفاق گویاست که جای حرفی باقی نمی‌گذارد.
توقیف شارلی ابدو به خاطر توهین
اما شاید مهم‌ترین مدل این تناقض‌گویی را بتوانیم در پیشینه شارلی ابدو همان مجله توهین کننده به ساحت مقدس پیامبر اعظم پیدا کنیم. این نشریه خود را متعهد به هیچ اعتقادی نمی‌داند و فریاد بی‌دینی سر می‌دهد در طول فعالیت رسانه‌ای خود تا امروز به هیچ دین و مذهب و شخصیت سیاسی و مذهبی رحم نکرده و بارها حتی تصاویر موهنی از حضرت مریم‌سلام‌الله‌علیها و حضرت مسیح‌علیه‌السلام انتشار داده است. اما نکته جالب توجه اتفاقی است که در سال 2008 رخ داد. این نشریه تصمیم پسر سارکوزی رئیس‌جمهور وقت فرانسه مبنی بر یهودی شدن ـ برای ازدواج با دختر یک یهودی ثروتمند را سوژه یکی از کاریکاتورهای خود قرار داد اما این اقدام نشریه سریعا از سوی جامعه یهودیان و لابی اسرائیل در فرانسه مورد هجمه قرار می‌گیرد و فیلیپ وال، کاریکاتوریست نشریه را مجبور به توضیح و عذرخواهی می‌کند.
«موریس سینِ» از دیگر کاریکاتوریست‌های معروف نشریه شارلی ابدو هم به دلیل کشیدن کاریکاتور پسر سارکوزی و امتناع از عذرخواهی، اخراج و توسط انجمن بین‌المللی ضد نژادپرستی و یهودستیزی راهی دادگاه شد.
جهت‌گیری‌های متناقض در بحث آزادی‌بیان در میان دولتمردان فرانسوی در همین دو، سه مورد خلاصه نمی‌شود و شما حدیث مفصل بخوانید از این مجمل.
تروریست را پرورش می‌دهیم بعد با شعار مبارزه با آن حال می‌کنیم!
یکی از نکات اصلی که همیشه در سخنان دولتمردان غربی و به خصوص اظهارات چند روز اخیر رئیس‌جمهور فرانسه به چشم می‌خورد، مبارزه با تروریسم است که غالبا هم در نگاه و دیدگاه آن‌ها تروریست مساوی است با مسلمانان اما اندکی کنکاش در اطلاعات منتشر شده توسط رسانه‌های خبری ما را با این واقعیت روبرو می‌سازد که تروریسم فرزند خلف همین کشورهای غربی است و در دامان آن‌ها رشد کرده و تربیت شده است.
پناه دادن به منافقین کسانی که دستشان به خون 17000 ایرانی آلوده است یکی از شواهد این ماجراست. منافقین سالیان سال است در قرارگاه اروپایی سازمان مجاهدین خلق در کشور فرانسه تحت حمایت این دولت اقدامات تروریستی خود علیه نظام و ملت ایران را دنبال می‌کنند. علاوه بر این چند سال پیش دفتر دادستانی پاریس پرونده‌های موجود در دستگاه قضایی فرانسه علیه 9 تن از اعضای گروهک تروریستی منافقین از جمله مریم رجوی را مختومه اعلام کرد! و نگذاشت اقدامات تروریستی آن‌ها بازگو و برملا شود.
داعش از دیگر فرزند تروریست کشورهای غربی است که نقش کشورهایی چون فرانسه در شکل‌گیری و تجهیز آن با وجود اسناد و مدارک بسیار امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست. یکی از این اسناد، مطلبی است که در شبکه خبری العالم و براساس گزارش یک روزنامه کانادایی منتشر شده است و مشخص می‌سازد 7 کشور در ایجاد، حمایت و تجهیز گروهک تروریستی داعش نقش داشته‌اند. این روزنامه به نقل از تیم «اندرسون» نویسنده کتاب «جنگ کثیف ضد سوریه» اطلاعات مختصری از حمایت‌های عربستان، ترکیه، قطر، فرانسه، انگلیس و آمریکا از داعش را ارائه کرده است.
در جدیدترین مورد هم می‌توانیم به مطلب انتشار یافته توسط سازمان دیده‌بان اشاره کنیم که با اشاره به آخرین گزارش دولت امانوئل ماکرون در مورد صادرات اسلحه، ثبت اسناد فروش و انتقالات در طول سال ۲۰۱۹، از دولت فرانسه خواست تا صادرات اسلحه به عربستان و مصر را متوقف کند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید فروش و صادرات سلاح به عربستانی که متهم به جنایات جنگی در یمن است، تمام ارزش‌ها و اصول این کشور که داعیه حمایت از حقوق بشر را دارد به زیر سؤال می‌برد.
ما هم دقیقا همین را می‌گوییم که کشوری که خود پرچمدار پرورش تروریسم است چطور شعار مبارزه با تروریست سر می‌دهند و به بهانه آن حقوق مسلمانان کشورهای جهان را زیر سؤال برده و به مقدسات آن‌ها اهانت می‌کند!
یک سابقه طولانی در توهین
توهین و جسارت به ساحت پیامبر اکرم سابقه‌ای بس طولانی دارد چانچه در قرآن‌کریم هم به مواردی از استهزا، تهمت، نسبت‌هایی چون جادوگری، دیوانگی، دروغ‌گویی و... درباره ایشان اشاره شده است. آن زمان ابوسفیان‌ها تلاش می‌کردند نگذارند کسی به حلقه یاران اندک محمدصلیاللهعلیهوآله بگرود و نقش‌شان نقش برآب شد و حالا نزدیک به 2 میلیارد جمعیت مسلمان در جهان با عشق به او زیست می‌کند حالا هم کسانی چون ماکرون از رشد روزافزون اسلام و به خطر افتادن منافعشان به هراس افتاده‌اند چرا که براساس آمار اسلام پرسرعت‌ترین دین در حال رشد در اروپا است و تعداد مسلمانان اروپا در 30 سال گذشته سه برابر شده است.
نگاه به جریان تاریخی توهین به مقدسات اسلام به‌ویژه شخص پیامبر، ما را با رویدادهای زیادی روبرو می‌کند اما یکی نام‌آشناترین و نزدیک‌ترین به روزگار ما به ماجرای سلمان رشدی و نوشتن کتاب «آیات شیطانی» برمی‌گردد. اقدام این نویسنده ملحد بریتانیایی ـ هندی در سال 1367 باعث صدور فتوایی از جانب امام‌خمینی‌ره مبنی بر کشتن وی شد که این فتوا تا امروز باقی است.
در سال 1384 برای اولین بار یک مجله دانمارکی کاریکاتورهای موهنی از پیامبر را منتشر ساخت که به سرعت در فضای مجازی نیز انتشار یافت. این اقدام خشم مسلمانان جهان را در پی داشت و در بسیاری از کشورها سفارتخانه این کشور مورد حمله واقع شد و عده زیادی در جریان درگیری‌ها جان باختند.
سوزاندن قرآن در سال 2010 همزمان با نهمین سالگرد حادثه 11 سپتامبر توسط عده‌ای از افراطیان آمریکایی اقدام توهین‌آمیز دیگری بود که با خشم و اعتراض مسلمانان روبرو شد. کشیش «تری‌جونز» پایه‌گذار این اقدام موهن‌آمیز بود. هرچند این اتفاق نتیجه عکس داشت باعث شد توجه به قرآن میان مردم دنیا و فروش آن در کشورهای غربی با رشد چشمگیری روبرو شود.
در طول این سال‌ها بنگاه‌های خبری و غول‌های رسانه‌ای همچون هالیوود نیز از هیچ کوششی در راستای اسلام هراسی و توهین به مقدسات مسلمانان از هیچ کوششی فروگذار نکردند. فیلم «تسلیم یا مطیع» که توسط تئودور ون گوگ (از نوادگان برادر ونسان ون گوگ) نمونه‌ای نسبتا قدیمی از این تلاش است که در آن اسلام به عنوان عامل اصلی سرکوب زنان مسلمان معرفی می‌شود. این فیلم با تجمعات اعتراضی مسلمانان به‌خصوص در کشور مراکش ـ شخصیت اصلی داستان یک دختر مراکشی است ـ روبرو شد و فیلمساز هلندی آن هم مدتی بعد از ساخت فیلم توسط یک جوان مراکشی ترور شد و به قتل رسید.
سال 2006 هم فیلم مستندی کوتاه به نام «فتنه» با محوریت کاریکاتورهای دانمارکی توسط یک فیلمساز هلندی ساخته شد. این مستند با تصویری از صفحات قرآن کریم که در ابتدای آن کاریکاتوری موهن قرار گرفته آغاز شده و در طی آن به آیات قرآن و شخصیت پیامبر توهین می‌شود و در انتها هم از مسلمانان خواسته می‌شود خودشان جلوی گسترش اسلام را بگیرند.
دولت فرانسه که در بین سایر کشورهای غربی در توهین به مقدسات دینی پیشگام و پیشرو بوده و در حقیقت توهین به ادیان آسمانی و مقدسات بخش غیرقابل تفکیک حق آزادی بیان و عقیده محسوب می‌شود، یکی از حامیان اصلی ساخت فیلم‌های ضداسلامی و ضدایرانی تا به امروز بوده است. «پرسپولیس»، «مرغ با آلو»، «شرایط»،«رز سرخ»، «زنان بدون مردان»، «نزدیک‌تر از آشنا»، «سفر بدون بازگشت»، «معصومیت مسلمانان» از جمله فیلم‌هایی است که با حمایت و سرمایه‌گذاری کشور فرانسه ساخته شده و در همه آن‌ها عقاید و احکام اسلامی و فرهنگ مذهبی و دینی مردم کشور عزیز ایران زیر سؤال رفته است.
قطعه‌ای از یک پازل بزرگ
عامل چنین اقدامات دشمنانه را که هر از گاهی بروز می‌کند را به فرموده رهبر انقلاب «می‌توان در سیاست‌های عمیقا ضد اسلامیِ صهیونیست‌ها و دولت‌های استکباری جستجو کرد.» حرکت اخیر ماکرون در این برهه زمانی نیز براساس فرمایشات ایشان می‌تواند «به انگیزه منصرف کردن ذهن ملت‌ها و دولت‌های غرب آسیا از نقشه‌های شومی باشد که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای منطقه در سر دارند.»
به هر حال ماکرون فردی است که کاملا به محور عبری ـ آمریکایی وابسته است و دستورات آن‌ها را دنبال می‌کند. در این ایام که سازش کشورهای عربی همچون امارات و سودان با رژیم صهیونیستی داد ملت‌های مسلمان را درآورده، جنجال به روش اسلام‌ستیزی فرانسوی می‌تواند ذهن‌ها را از خیانت اعراب تا حدود زیادی منصرف سازد.
از طرفی سیاست‌های غلط ماکرون و ناکارآمدی او، ماه‌هاست جلیقهزردها را به خیابان کشانده و اعتراضات گسترده سبب کاهش محبوبیت او شده در نتیجه شاید او با درست کردن این حواشی در اطراف خود به دنبال منحرف سازی افکار عمومی است.
این اقدامات با هر نقشه‌ای که شروع شده باشد و هر سیاست کثیفی پشت آن باشد، به فرموده رهبر فرزانه انقلاب «ملت‌های مسلمان به‌ویژه کشورهای غرب آسیا، ضمن حفظ هوشیاری در مسائل این منطقه حسّاس، باید هرگز دشمنی‌های سیاستمداران و سردمداران غربی نسبت به اسلام و مسلمین را فراموش نکنند.»
او رئیس‌جمهور فرانسه است!
حسن عابدینی، فعال رسانه‌ای درباره زندگی مکرون در توییتر نوشت:
نوجوانی ۱۵ ساله بود.
با معلم دبیرستان ۴۰ ساله‌اش که ۳ فرزند داشت و ۲نفرشان از او بزرگ‌تر بودند، زنا کرد!!
هر دو اخراج شدند اما ۱۳ سال با هم در تماس بودند. معلم در۲۰۰۶ از شوهرش جدا شد و با دانش‌آموز سابقش زیر یک سقف رفتند.
او مکرون رئیس‌جمهور فرانسه است که سال ۲۰۲۰ به پیامبر اعظم اهانت کرد.
ازدواج با یک جسد!
حسن رحیم‌پور (ازغدی) در صفحه شخصی خود در ارتباط با حوادث اخیر پیرامون توهین به پیامبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مطالب را منتشر کرد. متن زیر که بخشی از این یادداشت‌هاست شامل نکات قابل توجهی است:
1. سال گذشته چند استاد دانشگاه سوربن میهمان بنده بودند. از تولد یک نسل روشنفکر فرانسوی سخن گفتند که کتمان و سرکوب می‌شود؛ گلیست، کاتولیک، ضدآمریکایی، آنتی صهیونیزم، طرفدار انقلاب ایران و گرایش به شرق، منتقد وجه ماسونی اخلاق گریز و دین ستیز انقلاب فرانسه که هایجک شد.
2. به نقش ولتر، کندورسه، میرابو، دانتون و... در انقلاب فرانسه و نقش فرانکلین و پل جونز و... در تدوین قانون اساسی آمریکا توجه می‌دادند که همه فراماسون بودند. و کارکرد لژ فرانسه و انگلیس در انحراف انقلاب مشروطه و تشکیل رژیم پهلوی.
3. گفتند دراتاق پشتی دمکراسی، لایه اول و دوم حکومت فرانسه در قبضه ماسون‌ها و صهیونیست‌‌هاست. اسلام‌ستیزی کنونی، ریشه‌های صلیبی و قرون وسطایی دارد. ماکرون تنها یکی از میوه‌های آن است. سرکوب و سانسور تظاهرات ملیونی پاریس علیه همجنسبازان تا جلیقه زردها برای پیشگیری از انقلاب دوم فرانسه است.
۴. پرسیدند چرا جمهوری اسلامی، دشمنان خود را نمی‌شناسد؟ آیا نمی‌دانید شبکه ایرانی ماسون‌ها هنوز فعال است؟ تعجب می‌کردند که شارلی ابدو با حمایت دولت فرانسه به پیامبرتان فحش می‌دهد و دولتمردان ایران در ملاقات با آنان از خنده ریسه می‌روند!
5. براستی چرا در اروپا، منطق به طِقطِق افتاد؟ آزادی بیان اعتراض به صهیونیزم، بد و آزادی فحاشی به اسلام، خوب است. عمل داعشی ضد شرق، خوب و ضد غرب، بد است. گویا مدرنیته، سخت افزار دارد و نرم افزار، کم آورده. پس غرب باوران حکومت ایران، دیر رسیده‌اند. سهمشان، ازدواج با یک جسد!