حجت الاسلام و المسلمین پناهیان
اولین و بیش‌ترین چیزی که انسان باید درباره آن فکر کند هدف است؛ آن هم عالی‌ترین هدف. هدف داشتن به انسان انگیزه و به زندگی معنا می‌دهد. انگار نفس اندیشیدن درباره هدف انسان را به هدف نزدیک‌تر می‌کند. گرما و انرژی تولید شده در اثر داشتن یک هدف عالی به هیچ وسیله دیگری قابل دستیابی نیست.
************
تنها راه جهنمی شدن
برای رفتن به بهشت راه‌های متعددی هست و اقدامات متنوعی می‌شود انجام داد، ولی برای رفتن به دوزخ یک راه بیشتر نیست و آن اینکه خلاف عقل رفتار کنی.
*************
مظلومیت امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام، مظلومیت بشر تا روز قیامت است!
آیت‌الله بهجت
سؤال کردند از ابن‌حنبل (که) افضل صحابه کیست؟ یک کسی را گفت ـ نمی‌دانم چه کسی را ـ گفت: چرا علی‌علیه‌السلام را نگفتی؟ تو که به علی اخلاص داشتی. (ابن‌حنبل) گفت: شما از «صحابه» سؤال کردی. علی از صحابه نیست؛ علی‌علیه‌السلام نفس پیغمبر است؛ جان پیغمبر است؛ روح پیغمبر است. او از صحابه است (تا) حکمی که برای صحابه است، برای علی (هم) کنیم؟! (مانند) این مجالس عزاداری برای سیدالشهدا، مناسب هست که مجلس عزاداری برای خود حضرت امیر، منعقد بکنند. اگر اونجا غصب نمی‌شد، اینجا هم عاشورا پیدا نمی‌شد. خدا رحمتش کند (علامه) امینی را، در منبر نوبت می‌رسید به امینی صاحب «الغدیر»؛ می‌گفت: همان بالای منبر گریه می‌کرد از مظلومیت امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام. مظلومیت او، مظلومیت بشر تا روز قیامت است.
******************
آمادگی برای مرگ
میرزا اسماعیل دولابی
موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه‌ها می‌رود و بی‌اثر می‌شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه‌هایت کم می‌شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می‌کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر‌علیه‌السلام فرمود: یک ساعت دنیا را به همه آخرت نمی‌دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.
*************
از خدا خوبی بگو ولو به دروغ!
لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می‌گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم‌کم بر تو معلوم شود که به راستی خدا خوب خدایی است و آن‌وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می‌کردی، فی‌الواقع راست می‌گفتی و خدا خوب خدایی بود.
*************
ورود به وادی امن
ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آن را به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ‌تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می‌آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام در دعای دهه اول ذیحجه می‌فرماید: به عدد همه‌چیزهای عالم لا اله الا الله
**************
نعمت‌های دنیا را ببینید
شیخ حسین انصاریان
یک جمله از حکما برای شما بگویم. خود این جمله حکیمانه حرف‌های عجیبی در باطنش دارد. گران‌ترین نخ دنیا را، کارخانه‌اش را خدا در وجود یک کرم قرار داده است. کرم ابریشم، این صنعت خداست و هنر پروردگار است. گران‌ترین نخ در علم نخ ابریشم است و این ساخت کارگاه شکم یک کرم است. دنیا بد است یعنی این‌ها بد است. شما دنیا را تجزیه کنید به نعمت‌ها، ببینید کدام یک بد است و ضرر دارد؟ اینکه می‌گویند: دنیا بد است، کدام دنیا بد است؟ دنیای آدم بی دین بد است، دنیای آدم بی‌دین به معنی ماه و خورشید و ستاره و نعمت‌ها نیست. اخلاق و عمل آدم بی‌دین که ظلم دارد، تجاوز دارد، غرور دارد، پامال کردن حقوق مردم را دارد. بی رحمی دارد، دل سیاه است، نظرتنگ است، منبع آزار است، این مجموعه را کنار هم بگذارید می‌شود دنیای آدم بی‌دین، دنیا در آدم بی‌دین به معنی نعمت‌ها نیست. به معنای فعالیت‌های غلط روانی و فکری و عملی مردم بی‌دین است. نه این جهان زیبا و نه این نعمت‌های زیبا، نه این چهره‌های زیبای خلقت، این‌ها بد نیست. دنیا را کنار بگذار، من چه کار کنم؟ یعنی لباس‌هایم را دربیاورم کنار بگذارم، خوراک را کنار بگذارم، حرکت را کنار بگذارم، کسب را کنار بگذارم، ازدواج را کنار بگذارم، مردم را کنار بگذارم، معنی دنیا را کنار بگذار این است؟ یعنی خودم را به غربت بکشم و به غربت بمیرم و از نعمت‌های الهی هم استفاده نکنم. این کجای دین خداست؟ دستور کدام پیغمبر است؟