سماق حاوی مقادیر بالای فیبر، پروتئین، ترکیبات آنتیاکسیدان، اسیدهای چرب امگا ۳، ویتامین C و پلیفنولهایی از جمله تانن است.
محبوبه رئیسزاده، متخصص داروسازی سنتی و عضو هیئت علمی دانشکده طب سنتی کرمان در گفتگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان گفت: گیاه سماق درختچهای است از خانواده پسته که میوههای خوشهای قهوهای قرمز رنگ آن به عنوان ادویه کاربرد دارد.
رئیسزاده بیان داشت: سماق مقوی، دباغیکننده و پوشاننده معده و احشا است و در درمان تهوع، استفراغ و اسهال مزمن و زیادی ادرار مؤثر است.
او تصریح کرد: ساییده دانه آن یعنی سویق آن همراه با آب سرد قطعکننده خونریزی از قسمتهای مختلف بدن است همچنین ضماد آن بر پیشانی در درمان خون دماغ در طب ایرانی بسیار مؤثر ذکر شده است، علاوه بر این نیم کوبیده آن همراه با زیره و آب سرد در درمان استفراغ و کسی که غذا در معده او نمیماند مجرب (بسیار تجربه شده) شناخته شده است.
رئیسزاده گفت: مصرف آن همراه با تخممرغ و دانه گشنیز نیز در درمان اسهال مزمن بسیار مفید ذکر شده است، پودر گردی که بر روی دانه آن است و تراب سماق نامیده میشود، بسیار قابض و اندک تلخ است و برای تقویت و استحکام لثه و بهبود زخمهای دهان و درد دندان کرمخورده مفید است.
او افزود: استفاده از سماق با عسل برای خشونت و زبری پلکها و با زغال چوب بلوط برای بواسیر مفید است، استفاده موضعی از جوشانده برگ سماق در درمان زخمهای مزمن و سستی اعضای بدن مؤثر و بر معده اطفال رفعکننده اسهال و مقوی احشا است.
رئیسزاده بیان داشت: سماق حاوی مقادیر بالای فیبر، پروتئین، ترکیبات آنتیاکسیدان، اسیدهای چرب امگا ۳، ویتامین C و پلی فنولهایی از جمله تانن است، مطالعات جدید ثابت کرده است که سماق یک آنتی اکسیدان قوی است و میتواند از سلولهای بدن در مقابل عوامل اکسیدان محافظت کند و منجر به کاهش کلسترول و قند خون میشود.
او تصریح کرد: همچنین سماق دارای خواص ضدقارچی است، سماق باعث مهار فعالیت آنزیم لیپاز در پانکراس و در نتیجه جذب نشدن چربیها و کاهش وزن میشود.
رئیسزاده گفت: برای بهره بردن از خواص سماق میتوان آن را به شکل پودر یا دمنوش استفاده کرد، مصرف سماق میتواند برای معده و کبد سرد مضر باشد و اصلاحکننده آن مصرف همزمان با ادویههای با طبع گرم است و مقدار مجاز مصرف روزانه آن در منابع طب سنتی ۱۵ -۲۰ گرم روزانه ذکر شده است.