امیر حسین میرحسینی
بیا که بی تو صدایم به هیچ جا نرسد
کسی به داد دل بیپناه ما نرسد
اگر چه فصل گل آمد ولی نه باور کن
بهار بی تو به گلواژه صفا نرسد
غریب وار به یک گوشه فکر میکردم
چه میشود اگر آن یار آشنا نرسد
زمانه بر سر جنگ است و ظلم وخونریزی
کسی به جز تو به فریاد شیعهها نرسد
دعا کن ای گل زهرا که صدمهای دیگر
به کاظمین و نجف یا به سامرا نرسد
هزار بمب به فرق سرم فرو ریزد
خراش ناخنی اما به کربلا نرسد
...