کد خبر: ۵۰۴
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۷:۵۴
پپ
صفحه نخست » کنز


حضرت آیت الله مجتبی تهرانی

مطلب دیگر در این زمینه مربوط به ارتباط با مشرکین و حضور در محیط زندگی آن‌ها است که بر اساس روایات ما زندگی در این محیط، به‌صورت ناخودآگاه موجب دوری انسان از دین می‌شود. اسلام موافق این مطلب نیست که انسان برای کار به محیط زندگی مشرکین رفته و با آن‌ها در یک محیط به کار کردن بپردازد.

اثرپذیری ناخودآگاه انسان از حضور در میان مشرکان

پیغمبراکرمصلوات‌الله‌علیه‌وآله در این زمینه می‌فرمایند: «بَرِئَتِ الذِّمَةُ مِمَّن أقَام مَعَ المُشرکِینَ فِی دِیَارِهِم»؛1 کسی که در منطقه زندگی مشرکین، یعنی محیطی که جو حاکم بر آن جو شرک است، زندگی کند، اصلا با ما سر و کاری ندارد؛ چراکه او به ‌صورت ناخودآگاه از آن‌ها تأثیر می‌پذیرد و دیگر تحت‌‌تأثیر تعالیم اسلام نیست. من در مباحث قبلی خود عرض کرده‌ام که تربیت از امور قصدیه نمی‌باشد. محیط و جو حاکم بر محیط کاری انسان، بر روی روح و معنویت او اثرگذار است. اهمیت بحث از محیط شغلی نیز به‌ خاطر همین مبنای تربیتی است. این یک مطلب اساسی است و باید همواره به آن توجه داشت. بنابراین محیط زندگی، اعم از محیط کاری و غیر آن، تأثیر بسزایی در تربیت انسان دارد.

...

نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: