عاطفه میرافضل
«الاهرام» و «هیکل» دو رشته که با هم تنیده شده‌اند. وقتی نام یکی می‌آید محال است به یاد دیگری نیفتیم. جریان‌ساز و تأثیرگذار. پرالتهاب و عمیق. پرطپش و عصیانگر.
محمد حسنین هیکل در روستای باسوس مصر به دنیا آمد و کسی تصور نمی‌کرد این کودک روستایی روزی به یار صمیمی جمال عبدالناصر؛ قهرمان ملی مصری‌ها، تبدیل شود و روزنامه‌اش پشتوانه‌ای قوی و جدی، برای جریان‌های ملی‌گرایی مصر گردد. او ۱۷ سال سردبیر روزنامه الاهرام مصر بود تا این‌که انور سادات در سال 1974 او را برکنار کرد.
وی در دوران حیات جمال عبدالناصر، مشاور دومین رئیس‌جمهور مصر بود و تا زمان مرگ عبدالناصر ـ با وجود آن‌که در مقاطعی نقدهای جدی درباره عملکرد رئیس‌جمهور مصر نوشت ـ او را تنها نگذاشت.
هیکل مرکز معروف مطالعات سیاسی و راهبردی الاهرام را در سال 1968 بنیانگذاری کرد و با زبان، شیوه و اطلاعات و تحلیل‌های خود به مرجعی تبدیل شد که نمی‌توان در تاریخ مطبوعات جهان او را نادیده گرفت. در واقع هیکل خود به تنهایی، یک مکتب روزنامه‌نگاری سیاسی و نویسندگی و تحلیل مسائل راهبردی سیاست‌ها و کشمکش‌ها بود.
هیکل در زمینه ایران و وقایع تاریخ‌سازش نیز دستی بر آتش داشت؛ او سال‌های متمادی در ایران حضوری پررنگ داشت و گزارش‌هایش از نهضت ملی شدن صنعت نفت، مصر را نیز تکان داد تا به دستور جمال عبدالناصر برای ملی شدن کانال سوئز دست به‌کار شوند. او همچنین جزو حامیان جدی وحدت اعراب بود و به شدت از گفتگوهای وحدت عرب‌ها حمایت می‌کرد؛ اما از آنچه در جنگ شش‌روزه تا پیمان کمپ دیوید رخ داد، به تلخی یاد می‌کرد و با نگاه ملی‌گرا به نقد وقایع تاریخی رخ داده در این مقاطع تاریخی می‌پرداخت.
...