چربی دور شکم مشکلات زیادی به دنبال دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها التهاب ناگهانی پانکراس است. چاقی نه‌تنها با بیماری‌های مزمن مثل دیابت نوع ۲ مرتبط است بلکه به گفته محققان، با شرایط دردناکی موسوم به «پانکراتیت حاد» هم همراه است.
یک
عضو تیم تحقیق در کلینیک مایو آمریکا، در این‌باره می‌گوید: ما توانستیم اثبات
کنیم که چربی دور شکم در طول پانکراتیت حاد به سرعت تخریب می‌شود.
کاتالیزور این روند تخریب، آنزیمی موسوم به PNLIP است که می‌تواند موجب تحریک تولید اسیدهای چرب
شود و در نهایت به سیستم‌های حیاتی بدن از جمله گردش خون، کلیه‌ها و عملکرد ریه‌ها
آسیب می‌رساند.
پانکراتیت ایجاد التهاب در پانکراس (لوزالمعده) است، غده‌ای که در قسمت فوقانی شکم قرار دارد. لوزالمعده
آنزیم‌های را که به روند هضم غذا کمک می‌کنند و هورمون‌های که به تنظیم فراوری
گلوکز (قند) کمک می‌نماید، تولید می‌کند.
به گفته وی، افزایش چربی دور شکم در
افراد چاق می‌تواند موجب تشدید پانکراتیت حاد شود.
هم‌چنین محققان دریافتند چربی‌های اشباع
نشده نظیر اسیداولئیک در روغن زیتون موجب افزایش ریسک نارسایی اعضای بدن می‌شود.
گفتنی است، پانکراس یا لوزالمعده غده بزرگی است که در پشت معده
قرار دارد. این اندام نقش مهمی در روند گوارش انسان ایفا می‌کند. دو وظیفه اصلی
پانکراس شامل ترشح آنزیم‌های گوارشی در روده برای کمک به گوارش غذا و ترشح هورمون‌هایی
می‌شود که گلوکز در خون و چگونگی استفاده بدن از غذا برای انرژی را تنظیم می‌کنند.
آسیب
پانکراس زمانی رخ می‌دهد که آنزیم‌های گوارشی پیش از ترشح در روده کوچک فعال شده و
حمله به پانکراس را آغاز می‌کنند. پانکراتیت در بیمار می‌تواند به صورت حاد یا
مزمن نمایان شود.
علائم پانکراتیت حاد معمولا در قسمت بالایی شکم به همراه درد ناگهانی یا تدریجی ظاهر می‌شوند. این درد گاهی اوقات به کمر گسترش یافته و می‌تواند با شدت خفیف آغاز شود، اما پس از غذا خوردن تشدید شود. در صورت عدم درمان، درد اغلب شدید، پایدار و معمولا برای چندین روز ادامه می‌یابد. این شرایط کاملا جدی بوده و نیازمند مراقبت پزشکی فوری است که اغلب به 3 تا 5 روز بستری شدن در بیمارستان منجر می شود. از دیگر علائم می‌توان به تورم شکم و حساسیت به لمس در این قسمت، حالت تهوع و استفراغ، و هم‌چنین تب و نبض سریع اشاره کرد.
بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن نیز
درد در قسمت بالای شکم را تجربه خواهند کرد، اما ممکن است هیچ دردی نیز نداشته
باشد. درد می‌تواند به کمر گسترش یافته و پس از غذا خوردن یا نوشیدن مایعات تشدید
شود و حالتی پایدار و ناتوان‌کننده به خود بگیرد. در برخی موارد، درد به شدت زیاد
می‌شود و سپس از بین می‌رود، اما این شرایطی رایج نیست.
بیمار می‌تواند با حالت تهوع، استفراغ،
کاهش وزن، اسهال، مدفوع چرب و مدفوع آجری رنگ نیز مواجه باشد. افراد مبتلا به
پانکراتیت مزمن حتی زمانی که اشتها و عادات غذا خوردن آن‌ها عادی است با کاهش وزن
مکرر مواجه می‌شوند. کاهش وزن به دلیل عدم ترشح کافی آنزیم‌های پانکراس برای گوارش
غذا رخ می‌دهد، که در نتیجه آن مواد مغذی به صورت عادی جذب نشده و به سوء‌تغذیه منجر
می شود. یبماران مبتلا به پانکراتیت مزمن در معرض
خطر ابتلا به دیابت قرار دارند زیرا ترشح هورمونی خاص در پانکراس که گلوکز خون را
تنظیم می‌کند می‌تواند تحت‌تأثیر قرار بگیرد.