علي حسين زاده
در منابع ديني از خوشرويي به عنوان عاملي تأثيرگذار در آرامش و سازگاري اجتماعي، از جمله خانواده نام برده شده است. در سخنان اهل بيت‌عليهم‌السلام عبارت‌هايي همچون «وجه منبسط»، «البشر»، «بشر حسن»، «طلاقه‌الوجه» و «البشاشه» مترادف با خوش رويي به کار رفته است. از بررسي معناي این واژه‌ها در متون لغوي در مي‌يابيم که اين واژه‌ها در عين تعدد، به معناي واحد «پيراستن چهره از آثار گرفتگي و خشم و آرامش دادن آن با سرور و فرح» به کار رفته است که در نوشتار حاضر، از آن با واژه‌هاي خوشرويي و گشاده‌رويي ياد مي‌کنيم.
پس از تبيين مفهومي اين عبارت‌هاي گوناگون، به صورت مختصر اهميت خوشرويي در زندگي اجتماعي را بيان مي کنيم.
اهميت خوشرويي
از سفارش‌هاي که رسول اکرم‌صلي‌الله‌عليه‌وآله است که فرموده اند با برادران ديني با روي گشاده رو به رو شويد: «مردي خدمت رسول خداصلي‌الله‌عليه‌وآله رسيد و گفت: اي رسول خدا، مرا توصيه کن. پس حضرت در ميان توصيه‌هاي خويش فرمود: با برادر خود با گشاده‌رويي مواجه شو.»
وقتي با افراد جامعه ديني که از آنان به برادر ديني تعبير مي شود، بايد با چهره‌اي باز و دور از گرفتگي و خشم و اندوه رو به رو شد، حکم مواجهه در محيط منزل با همسر به خوبي روشن مي شود. گشاده رويي نسبت به همسر تا جايي اهميت پيدا مي کند که رسول اعظمصلي‌الله‌عليه‌وآله آن را يکي از حقوق زن بر همسر خود دانسته و فرموده‌اند: حق زن بر شوهرش اين است که او را گرسنه نگذارد، بدنش را بپوشاند و با او ترش‌رويي نکند.
با بررسي آثار معجزه‌آساي گشاده‌رويي در مي‌يابيم، بي‌جهت نيست که گشاده‌رويي علامت ايمان، نيمي از عقل، اولين عطيه الهي و آغاز نيکوکاري دانسته شده است.
...