در درمان دردهای مفاصل هم می‌توان از زالودرمانی بهره برد، از جمله بیماری‌های مفاصل که با زالو می‌توان درمان کرد نقرس است.
دکترمهرداد کریمی متخصص طب سنتی با بیان این‌که
در اختلالات خاص مثل دردهای زانو و بیماری واریس، زالو به همراه داروهای گیاهی می‌تواند
در درمان اثر‌گذار باشد؛ تأکید کرد: از جمله کاربردهای دیگر زالودرمانی در بیماری‌های
قلبی ـ عروقی است که البته درمان بیماری قلبی ـ عروقی به همراه دارو درمانی است و
هیچ زمانی صرفا با زالودرمانی این درمان صورت نمی‌گیرد، بلکه فقط
به عنوان یک درمان کمکی می‌تواند بسیار اثر‌گذار باشد.
این متخصص طب سنتی درادامه گفت: نکته شایان ذکر
این است که در طب کنونی هم استفاده از زالودرمانی رو به افزایش است به طوری که
سازمان پزشکی آمریکا از سال 2003، زالو را به عنوان ابزار پزشکی پذیرفته است.
کریمی پزشک طب سنتی گفت: زالویی که در شرایط
ویژه تولید شده و تحت نظارت است در پیوند اعضا به کار برده می‌شود. به دنبال پیوند یک عضو
تمام عصب‌ها و شریان‌ها پیوند می‌شود تا خون‌رسانی در آن نواحی
به صورت مطلوب صورت گیرد. معمولا وقتی در یک ناحیه عضوی قطع شود و دوباره پیوند
زده شود ورید‌ها دچار مشکل می‌شوند و
خون‌رسانی به آن ناحیه مختل می‌شود. در این
مواقع استفاده از زالو در این نواحی خاص می‌تواند تأثیر‌گذار باشد.
وی درادامه گفت : استفاده از زالو در طب سنتی
بسیار رایج می‌باشد، قاعده‌ای در طب سنتی به نام پاکسازی وجود دارد. این قاعده به
این صورت
است که وقتی بدن دچار اختلال در اخلاط شد، نیاز به پاکسازی وجود دارد. برای
پاکسازی افراد می‌توانند هم از گیاهان دارویی و هم از ابزار پزشکی استفاده کنند.
بدین صورت که ابتدا پزشکان درمان گیاهی را آغاز می‌کردند و سپس روش‌های دیگری از
قبیل حجامت و زالودرمانی را به کار می‌بردند. میزان پاکسازی توسط زالو بسیار
بیشتر از حجامت است و مورد استفاده فراوانی قرار می‌گیرد.
دکتر کریمی درادامه گفت: در درمان دردهای مفاصل
هم می‌توان از زالو درمانی بهره برد، از جمله بیماری‌های مفاصل که با زالو می‌توان درمان
کرد نقرس است. در مواقعی که بیماری حاد و مزمن باشد زالو می‌تواند برای جلوگیری از
عود بیماری مؤثر باشد.
وی در ادامه افزود: ممکن است بعد از زالو درمانی
بین دو تا ده ساعت
نشر خون ادامه داشته باشد که این جزء اهداف
درمانی می‌باشد. دراین مواقع بسیاری از بیمارانی که از زالودرمانی استفاده می‌کنند، نگران
می‌شوند. البته شیوه‌هایی برای جلوگیری از نشر خون می‌توان انجام
داد اما باید توجه داشته باشیم که این مورد بخشی از اهداف درمان است.
این پزشک متخصص طب سنتی در رابطه با نوع زالویی
که در درمان استفاده می‌شود گفت: «اگر کسی از زالویی استفاده می‌کند که غیر‌اصولی
و غیر‌بهداشتی است و یا صرفا از طبیعت به دست آمده است و یا محل پرورش یا نگهداری
آن نامعلوم است، می‌تواند باعث انتقال بسیاری از بیماری‌ها شود و افراد باید از
استفاده از چنین زالوهایی پرهیز کنند. افراد برای زالودرمانی باید به مکان‌هایی مراجعه
کنند که معتبر باشد و زیر نظر گروه علوم پزشکی باشد.
کریمی پزشک متخصص طب سنتی گفت:
در بزاق زالو حدود 20 نوع ماده ضد انعقاد وجود دارد، معروف‌ترین این ماده هیرودین
است. زالو بعد از این‌که به ناحیه مورد نظر چسبید و جریان خون داخل عروق را
از طریق گیرنده‌های حسی دریافت کرد؛
به
وسیله آرواره‌های خود شروع به مکیدن می‌کند.
وی در ادامه گفت: «برخی از افراد به صورت نا‌آگاهانه از مکنده‌های خون استفاده می‌کنند که از هم خانواده‌های زالوهای پزشکی است. این مکنده‌ها گرچه می‌توانند خون را بمکند، اما می‌توانند واکنش‌های شدید پوستی را هم ایجاد کنند.
این پزشک طب سنتی در پایان در رابطه با عوارض زالودرمانی گفت :نشر خون می‌تواند به مدت طولانی ادامه پیدا کند که اگر فرد دچار کم‌خونی است یا مشکل خاصی را دارد می‌تواند در روند درمان ادامه پیدا کند. البته معمولا فرد در یک مرحله درمان دچار چنین مشکلی نمی‌شود. عارضه دیگری که می‌تواند به وجود بیاید، عفونت‌های پوستی است. به دنبال زالودرمانی واکنش‌های پوستی هم ممکن است ظاهر شود که به دلیل پروتئین‌های موجود در بزاق زالو است. التهابی بر جای می‌گذارد که جای نگرانی نیست.