احترام به مؤمن به طور عام، زمينهاي مناسب براي سازگاري در زندگي اجتماعي است. در روايتي، امام صادق‌علیه‌السلام ميفرمايد: «احترام مؤمن از احترام كعبه بيشتر است». بر اين اساس، بياحترامي به مؤمن از بياحترامي نسبت به كعبه ناپسندتر است. به قدري اين مسأله از اهميت برخورداراست كه بدن فاقد روح مؤمن را نيز بايد احترام كرد؛ چرا كه روزگاري اين بدن با روح يك مؤمن ارتباط داشته است. گرچه اكنون بيجان بر زمين افتاده است در اين مطلب، به نوع احترام از زن و شوهر نسبت به يكديگر و آثار آن مي‌پردازيم.
احترام زن و شوهر نسبت به يكديگر در آيين مقدس اسلام به صورت ويژه مورد توجه است كه در دو بخش بدان اشاره ميكنيم.
الف. احترام زن و شوهر نسبت به يكديگر
نمونه‌هايي از احترام همسران نسبت به يكديگر عبارت است از:
1- تقسيم كار
در بخشي از مناطق، سنت رايج اين است كه همه كارهاي زندگي را زن انجام ميدهد. مردها در حلقههاي مردانه خود مشغول تفريح و گشت و گذار هستند. اين نوع زندگي در آيين مقدس اسلام مطلوب نيست. اساسا نبايد چنين ذهنيتي براي مردان وجود داشته باشد كه در كارهاي زندگي احساس مسئوليت نداشته باشند و تمام كارها را به دوش زنان قرار دهند. بالأخره، زندگي از كارهاي بيرون و درون منزل تركيب شده است و زن و مرد بايد بخشي از آن را متكفل شوند. بهترين شيوه تقسيم كار از ديدگاه اسلام اين است كه مرد كارهاي خارج از منزل و زن كارهاي درون آن را متكفل شوند. امام باقرعلیه‌السلام ميفرمايد: عليعلیه‌السلام و فاطمهسلاماللهعلیه از رسول خداصلی‌‌الله‌علیه‌وآله درباره خدمت در زندگي مشترك تقاضاي تقسيم كار كردند. پس حضرت فرمودند: فاطمهسلاماللهعلیه كارهاي درون خانه و عليعلیه‌السلام كارهاي بيرون خانه را انجام دهند.
زن با تقسيم كار احساس ميكند كه در زندگي جايگاهي دارد و فقط تكليف ندارد تا همه كارهاي خانه به دوش او باشد. هم تكليف دارد و هم حق دارد و بايد حرمتش حفظ شود....