حبیبه هادی
علامه بزرگوار «حاج سید محمدحسین طباطبایی» در یکی از خاندان‌های بزرگ علمی تبریز در سال 1282 هجری شمسی دیده به جهان گشودند و پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود، در سال 1305 شمسی برای ادامه تحصیل به عراق عزیمت کردند. مدت 10 سال در جوار جد بزرگوار خود امیرمؤمنان علیعلیه السلام به تکمیل معلومات پرداخته، فقه و اصول، تفسیر، فلسفه، ریاضیات و اخلاق را از اساتید بزرگی چون مرحوم نایینی و کمپانی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید حسن بادکوبه‌ای، سید ابوالقاسم خوانساری و مرحوم حاجی میرزا علی آقای قاضی‌ره فرا گرفته، در سال 1354 قمری به ایران مراجعت و در تبریز اقامت فرموده و تا ده سال دیگر، مشغول تدریس و تألیف کتبی چون رسائل سبعه، رساله ولایت و بخشی از تفسیر المیزان شدند. ایشان پس از ده سال اقامت در تبریز در سال 1365هجری قمری در اثر حوادث سیاسی جنگ دوم جهانی به سوی قم کوچ کرده، و تا پایان عمر با برکت‌شان در آن‌جا مقیم شدند و مشغول به تدریس گشتند.
کتاب سنن النبی یکی از تالیفات ایشان است که با الهام از آیه «لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ؛ همانا در رسول خداصلوات‌الله‌علیه‌وآله اسوه‌ای نیکو برای شما است» کوشیده‌اند تا کلیاتی از اخلاق و سیر و سلوک و رفتار پیامبر اکرمصلوات‌الله‌علیه‌وآله و آن‌چه «سنت پیامبر» نامیده می‌شود را به بیان بیاورند. اصل این کتاب به زبان عربی تألیف شده است که در واقع به عنوان بخشی و ضمیمه‌ای بر تفسیر المیزان نوشته شده بوده و بعدها علاوه بر درج در آن تفسیر به عنوان یک کتاب مستقل نیز منتشر شد.
...