هنگام قرائت نماز واجب است موارد زیر رعایت شود:
1ـ طوری باشد که تلفظ محسوب شود و نشانه آن این است که بتواند خودش آنچه را می‌خواند و بر زبان جاری می‌کند اگر دچار سنگینی گوش یا سروصدای محیط نیست بشنود.
2ـ دنبال هم و به عربی صحیح باشد.
3ـ در حال استقرار و آرامش بدن باشد.
4ـ مطابق قرائت قراء سبعه باشد (قرآن‌های موجود این چنین است).
آیت‌الله مکارم: از آن‌جا که در زمان ما مشهور همان قرائت عاصم مطابق با روایت حفص است که در قرآن‌های در دسترس موجود است قرائت‌های دیگر در نماز خالی از اشکال نیست.
مسائل قرائت
بلند و آهسته خواندن قرائت
بر مردان واجب است حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند بخوانند و بر مردان و زنان واجب است حمد و سوره نمازهای ظهر و عصر جز بسم الله الرحمن الرحیم آن را آهسته بخوانند.
ظهر و عصر: مرد و زن باید آهسته بخوانند.
مغرب، عشا و صبح: مرد باید بلند بخواند و زن اگر نامحرم صدای او را نمی‌شنود می‌تواند بلند بخواند و اگر می‌شنود بنابر احتیاط باید آهسته بخواند.
معیار بلندی صدا در نماز
معیار در بلند بودن صدا (جهر) برای نماز آن است که جوهره صدا آشکار شود و لازم نیست که صدای او را افراد کنارش بشنوند و نیز نباید در بلند کردن صدا زیاده‌روی نماید. پس اگر کسی در خواندن حمد و سوره بیش از معمول صدایش را بلند کند و آن‌ها را با فریاد بخواند نمازش باطل است همچنان که در آهسته خواندن (اخفات) نباید تفریط کند و چنان آرام بخواند که صدای خویش را نیز نشنود.
امام‌خامنه‌ای: ملاک اخفات (آهسته خواندن) نبود جوهر صدا نیست بلکه ملاک آشکار نکردن آن است و در مقابل جهر آشکار کردن جوهر صدا است. و اگر در خواندن حمد وسوره بیش‌تر از معمول صدا را بلند کند (مثل این‌که با فریاد بخواند) نمازش باطل است.
آیات عظام سیستانی: معیار در جهر و اخفات صِدق عرفی است نه شنیدن یا نشنیدن کسی که در کنار نمازگزار ایستاده.
صافی: معیار در بلند بودن صدا آن است که هنگام ادای کلمات صدای او جوهر داشته باشد و احتیاط واجب است که افراد نزدیک او صدایش را بشنوند چنان که در عرف نیز چنین است.