گردآوری و تنظیم:مریم سیادت
چرا به ایران برگشتم؟
دکتر امید وحیدی؛ فارغ التحصیل رشته مهندسی شیمی از دانشگاههای تهران، شریف و بریتیش کلمبیا در کانادا، عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه علم و صنعت ایران میگوید:
ما در طول زندگی پنج ساله در کانادا ماشین نداشتیم، اما اگر میداشتیم، باید هزینه زیادی را به صورت ماهیانه پرداخت میکردیم. قیمت خرید ماشین در کانادا زیاد نیست اما هزینههای جاری آن بالاست. مثلا آن موقع میتوانستیم یک تویوتای کورولای ده سال کار کرده را به قیمت حدود سه تا پنج هزار دلار خریداری کنیم. اما مشکل اصلی در هزینههای جاری است.
مهمترین هزینه، ماهیانه بیمه است. همانند ایران، بیمه با توجه به ماشین تعیین میشود. آن زمان، میخواستم یک کرولای تقریبا ۱۰ سال کار کرده را بخرم. با مراجعه به شرکت بیمه، حداقل مقدار بیمه ماهیانه برای آن، چیزی حدود ۱۵۰ دلار بود (سال ۲۰۱۱) دقت کنید، در ماه نه در سال. البته این بیمه، فقط برای دویست هزار دلار بود. به این معنی که اگر تصادف منجر به فوت داشته باشید، بیمه فقط دویست هزار دلار پرداخت میکند که طبق گفته دوستان در مقابل نرخ دیه در کانادا، رقمی نیست. اگر میخواستم تا یک میلیون دلار بگیرم، هزینه بیمه حدود ۱۷۰ دلار در ماه میشد. البته این مقدار بیمه، مربوط به شخص ثالث است.
جالب است بدانید بیمه ماشینی که برای رفت آمدهای تفریحی و... پرداخت میشود، با بیمه ماشینی که از آن برای رفت و آمد روزانه به مدرسه و محل کار (Commuting) و یا انجام بیزینس و غیره استفاده میشود، متفاوت است و هزینههایی که بیان شد، برای استفاده معمولی از ماشین بود.
هزینه دیگر ماشین، هزینه سوخت است. در بریتیش کلمبیا قیمت هر لیتر بنزین حدود ۱.۳ الی ۱.۴ دلار کانادا در سال ۲۰۱۲ بود. هیچ قیمت مصوبی برای بنزین نبود و قیمت بصورت لحظهای تغییر میکرد و همچنین از یک پمپ بنزین به یک پمپ بنزین دیگر نیز متفاوت بود. پمپ بنزینها هم اغلب مربوط به چهار پنج شرکت معروف بود.
هزینه دیگر ماشین، هزینه پارکینگ است. در محلهای تجاری شهر، بسیار بعید است که جای مجانی برای پارکینگ وجود داشته باشد مگر برای محلهای خاصی که مربوط به شرکتها یا فروشگاهها باشد. در نقاط مسکونی، در جاهایی که چیزی مشخص نشده است، میتوان پارک کرد اما جلوی بعضی از خانهها باید اجازه پارک داشته باشید تا بتوانید پارک کنید. در این مکانها ساکنین آن محل اجازه پارک دارند اما سایرین خیر.
در دانشگاه یو ـ بی ـ سی و خیابانهای اطراف آن که محوطه بسیار بزرگی را تشکیل میدهد، تقریبا هیچ جای مجانی برای پارک وجود ندارد و تمام پارکینگها یا پولی و یا اختصاصی هستند. پارکها و مکانهای تفریحی داخل شهر هم اغلب پارکینگ مجانی ندارند. برآورد من از هزینه پارکینگ در هر ماه حداقل حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰ دلار است. مثلا اجاره ماهیانه یکی از پارکینگهای دانشگاه، ۱۰۰ دلار در ماه بود و اگر قرار به پرداخت روزانه بود، بیشتر از این مقدار میشد. چون ما ماشین نداشتیم، پارکینگ منزلمان را ماهی ۶۵ تا ۷۵ دلار اجاره داده بودیم.
هزینه دیگر ماشین، هزینههایی است که هر چند ماه یکبار باید پرداخت شود. مثلا روغن ماشین باید عوض شود و یا اگر مشکلی داشت رفع شود. به طور متوسط (با توجه به گفته یکی از دوستانی که یک ماشین هوندای ۱۳ سال کارکرده داشت) اینگونه هزینهها چیزی حدود ۴۰۰ دلار در سه چهار ماه میشود. بنابر آنچه گفته شد، هزینه داشتن یک ماشین ساده (مثل تویوتا کرولای ده سال کارکرده) به طور متوسط حداقل ۶۰۰ دلار کانادا (حدودا معادل ۴۵۰ دلار آمریکا) در ماه میشد (سال ۲۰۱۱).
منبع: مشاهدات و روز نوشتههای دانشجویان و دانشآموختگان مسلمان ایرانی