با شنیدن واژه بیوتروریسم آنچه که در ابتدا به ذهن می‌رسد مجموعه‌ای از اتفاقات مربوط به بیماری‌های خطرناک و یا اسامی باکتری‌ها، ویروس‌ها، سموم و عوامل شیمیایی است که توسط نیروهای نظامی یا گروه‌های خرابکار معارض در بین مردم و یا واحدهای نظامی در حال جنگ پراکنده می‌شوند.در واقع آنچه که تاکنون در مورد بیوتروریسم از سوی رسانه‌های عمومی القا شده است منشا شکل‌گیری این تصویر محدود از آن در اذهان مردم است.
بیوتروریسم، پدیده‌ای فراتر از باکتری‌ها و ویروس‌ها
از زمان‌های دور به دلیل مزیت‌های موجود در استفاده از روش‌های بیولوژیک برای مقابله با دشمنان چه در حد یک شخص و چه در حد واحدهای نظامی و مردم شهرها، این روش‌ها مورد توجه قدرت‌های متخاصم بوده است. این روش‌ها در حالی که بدون سر و صدا و در خاموشی کامل اعمال می‌شوند قدرت تخریب‌کنندگی بسیار وسیع‌تری نسبت به تسلیحات مورد استفاده در جنگ‌ها و درگیری‌های کلاسیک دارند. اما امروز دیگر این نگاه به بیوتروریسم نمی‌تواند به عنوان بنیان نظری کاملی برای برنامه‌ریزان یک کشور محسوب شود.
تعاریف سنتی ارائه شده از واژه بیوتروریسم نیز به نوعی همراهی‌کننده همین نگاه محدود به این پدیده بوده و سعی در نگه داشتن حدود آن صرفا در اعمال مربوط به سوء‌استفاده از عوامل ميكروبي و ویروسی يا فرآورده‌هاي آنها به منظور ارعاب يا هلاكت انسان‌ها و نابودي دام‌ها يا گياهان دارند. طبق یک تعریف سنتی بيوتروريسم عبارت است از ايجاد ترس و وحشت، با بهره‌گيري از عوامل بیولوژیک مختلف و جنگ‌افزار بيولوژيك نیز عبارت است از وسيله‌اي كه به منظور انتشار عمدي ارگانيسم‌هاي مولد بيماري يا فراورده‌هاي آنها توسط غذا، آب، حشرات ناقل يا به صورت افشانه، به كار برده مي‌شود.
...