نیلوفر حاجقاضی
سال گذشته تقریبا همین وقتها بود که با دوستان دور هم جمع شده بودیم. یکی از دوستان که کشته مرده حتی کمی آن طرفتر از مرز ایران است ـ حالا هر کجا که میخواهد باشد ـ با افتخار در مورد اقامت یکی از بستگانش در آمریکا صحبت میکرد. بعد که به انتهای صحبتش رسید با افتخار عنوان کرد که طرف برنده لاتاری شده. خوشبختانه اولینبار بود که این کلمه را میشنیدم. ولی فعل «برنده شدن» نشان میداد موضوع بیشتر به یک قرعهکشی مربوط میشود تا اینکه فرد به خاطر تحصیلات یا کاری شایسته به عنوان شهروند در آنجا پذیرفته شده باشد. در واقع همین قرعهکشی و برنده شدن شامل کلی بار منفی برای مهاجری بود که ذکر خیرش میرفت و اینکه چرا طرف داشت پزش را میداد هنوز هم برایم جای تعجب دارد. به هر حال آشنایی با این اتفاق از یک سو و زمزمههای دوباره این نوع قرعهکشی در تبلیغات کوچه و خیابان از سویی دیگر زمینهای شد تا خوراک این هفته صفحه جوان جور شود؛ پدیدهای به نام لاتاری.
...