گردآوری و تنظیم:مریم سیادت
بانوان امریکایی، زیر سایه پرچم ایران!
در بهار سال 1383 وزارت خارجه کرواسی طی یادداشتی به سفارتخانه‌ها اطلاع داده بود که فلان روز (یک روز یکشنبه اواخر بهار) بازارچه خیریه‌ای با مشارکت سفارتخانه‌های مقیم برگزار خواهد شد.
در این گونه بازارچه‌های خیریه خانم‌های سفارتخانه‌های خارجی غالبا غذای محلی و ملی کشورشان را درست می‌کنند و به فروش می‌رسانند تا هم تبلیغ غذا و شیرینی‌جات کشورشان باشد و هم اینکه در آمد حاصله را تحویل برگزار کننده می‌دهند تا صرف امور خیریه در آن کشور شود.
طبعا خانم‌های هنرمند ایرانی که از هر انگشتشان صد هنر می‌بارد هم با کمال میل و مشتاقانه استقبال کرده و انواع مختلفی از اغذیه و شیرینی‌های ایرانی را تهیه و در کنار سوغات‌های ایرانی دیگری مثل گز و باقلوا و... و تعدادی صنایع دستی در بازارچه که در فضای باز و در پارکی برگزار بود در روی چند میز چیدند و منتظر بازدید و خرید مراجعه‌کنندگان ماندند.
خیلی زود خانم‌ها متوجه شدند که میزهای کناری (اصطلاحا غرفه کناری و همجوار) متعلق به سفارت آمریکاست. اول خواستند جا را تغییر دهند ولی ظریفی از کارمندان سفارت گفت اشکالی ندارد و جابجایی اسباب دردسر است، نه شما کاری به آن‌ها دارید و نه آن‌ها کاری به شما دارند، هر کدام کارخودتان را می‌کنید به علاوه اینجا محیطی دیپلماتیک است و ...
با نزدیک شدن به ظهر و گرم‌تر شدن هوا آفتاب سوزان غرفه‌داران را اذیت کرد و ما که سفارتمان نزدیک‌تر بود بلافاصله چتر بزرگی را که به رنگ پرچم ایران بود از سفارت آورده و بالای غرفه خودمان نصب کردیم که سایه‌بانی شود بالای سر خانم‌های همکاران سفارت.
خانم‌های آمریکایی که گویا آقایان‌شان در دسترس نبوده و سفارتشان هم دور بود (سفارت شان در خارج از شهر و در جاده فرودگاه زاگرب بود) تحمل آفتاب داغ را نیاورده و کم کم با خانم‌های ایرانی شروع به خوش و بش و احوالپرسی کرده، غذاهایشان را تعارف و از غذاهای ایرانی چشیده و به تدریج برای فرار از گرما خودشان را به زیر سایه چتر پرچم جمهوری اسلا‌می‌ایران کشیدند تا از تابش مستقیم آفتاب در امان باشند؛ به صورت نمادین صحنه جالبی بود. همسران دیپلمات‌های سفارت آمریکا زیر چتر پرچم سفارت جمهوری اسلامی ایران!