آمار کودکان بیخانمان در آمریکا بسیار بیشتر از آن است که تصور میشود و این کودکان با طیف وسیعی از مشکلات روبرو هستند.
پایگاه دیلی کالر در گزارشی نوشت: کودکان بیخانمان آمریکا از مشکلات متعددی از بیثباتی گرفته تا عدم امنیت شخصی رنج میبرند. این مشکلات تأثیر مستقیمی بر آموزش آنان نیز داشته است.
براساس یافتههای مطالعات اخیر دانشگاه واشنگتن، این ایالت ۴۱ هزار کودک بی خانمان دارد. از هر ۴ کودک بیخانمان در این ایالت ۳ کودک شبها بر روی نیمکتهای خیابان میخوابند یا در منزل دیگران میکنند.
براساس این مطالعه، دانشآموزانی که به دلیل از دست دادن خانههایشان، مشکلات اقتصادی یا دلایل مشابه دیگر خانهای برای زندگی ندارند مجبورند با دیگران زندگی کنند، نتایج تحصیلی ضعیفی دارند. شرایط تحصیلی این افراد مانند کسانی است که در هتلها، مسافرخانهها، پناهگاهها یا در خیابانها میخوابند.علاوه بر این، کودکان بیخانمان در قیاس با همسالان خود که محل سکونت دائم دارند، عملکرد تحصیلی بدتری نیز از خود ارائه میدهند.
علیرغم اعلام تأثیر منفی بیخانمانی بر وضعیت تحصیلی کودکان، سیاستهای مسکن فدرال در تقابل با فعالیتهای سازمانهای محلی قرار دارد که اقدامات مؤثری در زمینه امدادرسانی به کودکان بیخانمان و خانوادههایشان ارائه میدهند.
سیاست مسکن فدرال رویکردی است که برای زنان و مردان بیخانمان مجرد مسکن تهیه میکند. این سیاست اصولا این افراد را بدون ارائه مدارک خاصی در مسکنهای دولتی اسکان میدهد.
این سیاست فدرال درست در نقطه مقابل برنامههای سازمانهای غیرانتفاعی قرار دارد که به دنبال مقابله با علل بنیادین بیخانمانی مانند اعتیاد، بیماریهای روانی و بیکاری از طریق ایجاد اشتغال، برنامههای سلامت و درمان و اقدامات مشابه تأثیرگذار هستند که حقیقتا زندگی کودکان و بزرگسالان بیخانمان را تغییر میدهد. این در حالی است که متأسفانه برنامههای این سازمانها و نهادهای غیرانتفاعی از سوی دولت فدرال به عنوان موانع بزرگ همواره از بودجههای دولتی محروم میشوند.
براساس تعریف اداره فدرال مسکن و توسعه شهری از بیخانمانی، خانوادههایی که در اتومبیلهای خود زندگی میکنند یا نیمکت خوابی میکنند، بیخانمان محسوب نمیشوند.
علیرغم دستور اجرایی کاهش فقر ترامپ در اوایل سال جاری، باید توجه داشت که این برنامههای تبعیض آمیز رئیسجمهور گام مؤثری برای مقابله و رفع این مشکلات نیست. دولت باید بر راهحلهایی که کارآیی دارند، تمرکز کند، نه سیاستهای بوروکراتیک شکست خورده.