گردآوری و تنظیم:مریم سیادت
تصمیم گرفتم سفری به نیویورک داشته باشم. بر خلاف انتظار، مترو نیویورک در برخی خطها بسیار قدیمی، پر سر و صدا و کثیف است. در بسیاری از محلههای شهر هم بوی ناخوشایندی میآید و شبها میتوان تلی از کیسههای زباله را دید که تا صبح جمعآوری میشود. موشها با شروع شب در خیابانها جولان میدهند و حتی داخل خطوط مترو قابل مشاهدهاند.
گردش را جمعه صبح آغاز کردم. نیویورک از پنج بخش تشکیل شده است. مشهورترین محلههای آن منهتن و بروکلین هستند. منهتن یک جزیره است که فقط دو سوم جزیره کیش مساحت دارد اما 6/1 میلیون نفر در آن زندگی میکنند. بخش تجاری نیویورک هم در این جزیره بوده و خانههای آن بسیار گرانقیمت است. مثلا اجاره یک آپارتمان یکخوابه در ساختمان قدیمی و نهچندان شیک بیش از ۳۵۰۰ دلار است که دو برابر خانهای مشابه در بروکلین است. خانههای لوکس که انتها ندارند و برای مثال چلسا کلینتون؛ دختر رئیسجمهور سابق یک آپارتمان در منهتن خرید که ده میلیون دلار قیمت داشت.
خوشبختانه ۱۰ دقیقه زودتر از تور رسیدیم که ساعت ۱۲:۳۰ آغاز میشد. راهنمای تور یک سخنران قهار بود و خیلی جذاب تور را در خیابانهای شهر اجرا میکرد و در کنار خیابانگردی نکات جالبی از نیویورک و محلههای اطراف آنجا میگفت. او توضیح داد که ابتدا جنوب منهتن در کنترل هلندیها بوده و شمال در کنترل انگلستان. هلندیها برای جلوگیری از حمله انگلیسیها یک دیوار ساخته بودند ولی انگلیسیها باز توانستهاند جنوب جزیره را تصرف کنند. به همین دلیل، محل این دیوار امروز والاستریت نامیده میشود!
نیویورک در دو ـ سه دهه ابتدایی این قرن پیشرفت کرده و قبل از آن شهر مهم آمریکا فیلادلفیا بوده است. ترمینال نیویورک در وسط منهتن قرار دارد.
راهنما توضیح داد که معماری نیویورک چطور در طول زمان تغییر کرده است. مثلا بانکها در ابتدای قرن بیستم با نمای بیرونی ساخته میشدند که تداعی استحکام کند تا اینطور القا شود که پول مشتریها در جایی امن قرار دارد اما در میانه قرن بیستم ساختمان بانکها شیشهای شده تا اینطور القا شود که عملکرد بانکها شفاف است. راهنما ما را به برج کرایسلر برد که از ساختمانهای معروف نیویورک است و زمانی بلندترین ساختمان جهان بوده است. توضیح داد که این برج وقتی ساخته شده (حدود ۸۰ سال پیش) که هنر مهم بوده است و برای همین نسبت به آسمانخراشهای عادی در آن تزئینات زیادی به کار رفته است. جالب است که امروزه مالک اصلی این برج عمارت ابوظبی است. سپس داخل ترمینال رفتیم. ترمینال نیویورک بزرگ است و روزانه ۵۰۰ هزار نفر در آن جابجا میشوند. راهنما خیلی جالب در مورد معماری توضیح میداد. اینکه مثلا چطور در جایی سعی شده که مسافران تند حرکت کنند تا در ترافیک انسانی اخلال نشود و چطور در جایی کند حرکت کنند تا از مغازههای ترمینال خرید کنند!