مصطفی شاه‌کرمی

شبکه آمریکایی نتفلیکس تولید فیلم «آخرین چیزی که او می‌خواست» درباره پرونده «ایران گیت» یا همان قضیه مک فارلین را در آمریکای‌جنوبی کلید زده و «بن افلک» کارگردان فیلم ضدایرانی آرگو نقش اول مرد این فیلم را بازی می‌کند.

چند وقتی است که «دی ریس» کارگردان زن سیاهپوست، تولید و ساخت فیلم سینمایی با عنوان اولیه «آخرین چیزی که او می‌خواست» را با محوریت قضیه مذاکره مک فارلین مقابل دوربین برده است؛ فیلمی که با اسامی دیگری مثل پرونده «ایران گیت» یا رسوایی «کنترا گیت» در آمریکا شناخته می‌شود و آن را با همکاری شبکه نتفلیکس آمریکایی مقابل دوربین برده است. دی ریس از «بن افلک» و «آن هاتاوی» دو بازیگر هالیوودی برای ایفای نقش در چهارمین فیلم بلند کارنامه‌اش که مضمونی سیاسی دارد، استفاده می‌کند.

فیلم «آخرین چیزی که او می‎خواست» اقتباسی سینمایی از رمان سیاسی، پیچیده و مهیج با همین نام است که توسط «جوان دیدیون» نوشته شده و فیلمنامه اقتباسی این اثر را نیز مارکو ویلالوباس نوشته است. برخی منابع خبری از سفارشی بودن این فیلم از سوی طیفی از جمهوریخواهان تندرو یا همان نئوکان‌های آمریکایی خبر می‌دهند.
اتفاقات و داستان این کتاب در میانه دهه ۸۰ میلادی رخ می‎دهد و در مورد فردی به نام «النا مک‎ماهان»، یک خبرنگار روزنامه واشنگتن پست است که پس از اینکه از شغلش استعفا می‎کند تا مراقب پدر بیمار و در حال مرگ خود باشد، متوجه می‎شود به نحوی وظیفه و نقش پدرش به عنوان یک دلال اسلحه مرتبط با دولت آمریکا در آمریکای مرکزی را به ارث برده است. اوضاع زمانی برای النا مک‎ماهان جدی‎تر می‎شود که درگیر ماجرای ایران ـ کنترا یا ماجرای مک‎فارلین در دهه ۸۰ میلادی می‎شود؛ برنامه‎ای که در دوره ریاست‌جمهوری ریگان به اجرا درآمد. طبق مدعای این اثر، دولت آمریکا در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به طور غیرقانونی به ایران سلاح می‎فروخته و پول حاصله از آن را برای حمایت از گروهی تحت عنوان «شورشیان کنترا» که علیه دولت وقت مستقر در کشور نیکاراگوئه بوده ارسال می‌کند. در واقع در این فیلم سه گروه درگیر ماجرا هستند؛ گروه اول آمریکایی‌ها به عنوان مذاکره‌کننده با ایران و فروشنده سلاح به آن‌ها، گروه دیگر جمهوری اسلامی ایران به عنوان خریدار پنهانی سلاح از آمریکا و در نهایت گروه سوم که شورشیان نیکاراگوئه با عنوان گروه کنترا است که در حال مبارزه با دولت قانونی وقت این کشور به ریاست دانیل اورتگا هستند و آمریکا پول حاصل از فروش سلاح به ایران را با عنوان کمک برای آن‌ها ارسال می‌کند. صرف‌نظر از اطلاعات کلی درباره فیلم «آخرین چیزی که او می‌خواست»، توجه و تذکر چند نکته حائز اهمیت است. نکته اول اینکه وقتی قرار است شبکه آمریکایی نتفلیکس به سفارش نئوکان‌های تندرو و جنگ‌طلب اثری را بسازد که یکی از طرف‌های اصلی و درگیر ماجرا جمهوری اسلامی باشد ناگفته پیداست که باید منتظر فیلمی سرشار از اتفاقات مجعول تاریخی، اما با رنگ و لعاب هالیوودی باشیم که مهم‌ترین شاخصه‌اش، وجه ضد‌ایرانی بودن آن است.

دیگر نکته قابل اعتنا اینکه قرار است نقش اول فیلم «آخرین چیزی که...» را بن افلک بازی کند. بن افلک کارگردان فیلم «آرگو» است. وی در کنار جرج کلونی تهیه کننده آرگو سعی کردند با تشبث به انواع دروغ‌های شاخدار و قدرت تخیل امپریالیستی موضوع تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران را به شکلی روایت کنند که در خدمت تقویت هژمون متوهمانه آمریکا باشد. در واقع این دو سعی کردند با پوشاندن یک پوستین وارونه و فیک بر قامت انقلاب دوم کشورمان (بنا بر فرموده امام خمینی‌ره) در سال ۱۳۵۸، هم نوکری خودشان را به لابی‌های قدرت و فعال در پشت پرده سیاست آمریکا اثبات کنند و هم کینه و عقده آمریکایی‌ها نسبت به ایرانی‌ها را نشان بدهند. نکته قابل توجه دیگر در مورد این اثر دی ریس، کارگردان آن است که اولا یک زن و ثانیا برحسب اتفاق، یک سیاهپوست است. برای نئوکان‌هایی که با سیاست‌های نژادپرستانه و ضدمهاجرتی ترامپ مورد تنفر بسیاری از مردم آمریکا قرار گرفته‌اند و ساخت این اثر توسط یک زن «سیاهپوست» که مورد حمایت آشکار جمهوریخواهان تندرو و جنگ‌طلب قرار گرفته می‌تواند قماری باشد که آن‌ها خودشان را پیشاپیش برنده آن می‌بینند. سال‌های زیادی است که سینمای غرب با سردمداری هالیوود سعی در تخریب وجهه تاریخی و معاصر ایران اسلامی دارد.