مباح بودن مکان نماز
مکانی که انسان در آن‌جا نماز می‌خواند باید مباح باشد (غصبی نباشد.)
نماز در محل خمس نداده
اگر با همان پولی که خمس یا زکاتش را نداده ملک یا زمینی را بخرد تصرف او در آن‌جا حرام و نمازش هم در آن باطل است.
آیت‌الله سبحانی: بدون اجازه حاکم شرع نمی‌تواند آن‌جا نماز بخواند.
آیت‌الله سیستانی: تصرف او در آن مکان بدون اجازه حاکم شرع حرام و نماز در آن‌جا نیز بنابر احتیاط واجب باطل است.
نماز در جای دیگران
مکان نمازگزار باید مباح باشد از این رو کسی که در مسجد نشسته اگر دیگری او را بیرون کند یا جای او را با قرار دادن رحل قرآن یا سجاده و مانند آن بگیرد و سپس آن‌جا نماز بخواند بنابر احتیاط واجب باید دوباره نماز را در محل دیگری بخواند.
آیت‌الله سیستانی: اگر شخص دیگری را از محل نمازش بیرون کند یا جای او را اشغال نماید گناه کرده است ولی نمازش صحیح است.
آیت‌الله صافی: اگر در آن‌جا نماز بخواند نمازش باطل است.
زیر‌انداز نجس در نماز
شخصی که نماز را خوابیده می‌خواند اگر پارچه زیر‌اندازش نجس باشد برای نماز اشکال دارد؟
در هر صورت مانعی ندارد اما نباید طوری رطوبت داشته باشد که نجاست به بدن یا لباس او برسد.
نماز دو نامحرم در جای خلوت
اگر مرد و زن نامحرم در اتاق یا محل خلوتی باشند که کسی نمی‌تواند وارد آن شود و آنان بترسند که به حرام بیفتند ماندنشان در آن‌جا حرام است و بنابر احتیاط مستحب نباید آن‌جا نماز بخوانند لیکن اگر نماز خواندند باطل نیست.
آیات عظام بهجت و سیستانی: بودن مرد و زن نامحرم در جایی که احتمال معصیت و فساد را بدهند حرام است هرچند کس دیگری بتواند وارد شود و احتیاط مستحب آن است که در آن‌جا نماز نخوانند.
آیات عظام سبحانی، صافی و مکارم: اگر مرد و زن نامحرم در اتاق یا محل خلوتی باشند که کسی نمی‌تواند وارد آن شود بنابر احتیاط واجب ماندنشان در آن‌جا حرام است هر چند احتمال فساد ندهند و به گفتگو‌های علمی و ضروری و مانند آن بپردازند، نماز خواندن نیز در آن‌جا صحیح نیست.