ژلاتین پاستیل از پوست یا استخوان حیوانات مختلفی مانند گاو، خوک یا حتی ماهی درست میشود اما در کشور ما به دلیل مسأله حلال بودن، تنها پوست و استخوان گاو و به ندرت ماهی در تهیه این ماده کاربرد دارند. ژلاتین خالص، بدون مزه، رنگ و بو، شفاف، فاقد قند و چربی و مواد افزودنی است و به همین دلیل در بازار تولید به آن انواع رنگها و اسانسهای مجاز خوراکی و شکر اضافه میکنند تا این ماده خوراکی مشتری پسند شود..
شاید ندانیم
ـ درست است که ژلاتین میتواند در تحکیم استخوان، غضروفسازی و تأمین ویتامینهای مورد نیاز بدن مؤثر باشد اما این دلیل نمیشود که اگر کودکتان بدغذاست و میلی به خوردن غذاهای مقوی ندارد، ژله یا پاستیل میوهای را جایگزین مواد مورد نیاز بدن او کنید. پاستیلها به دلیل طرح و اندازههای کوچکشان به نظر کمکالری و بیضرر میآیند و حتی شاید خیلیها فکر کنند این خوراکیهای خوشرنگ و لعاب سالمتر از چیپس و پفک هستند. اما واقعیت این است که با وجود اندازه کوچک هر پاستیل، کالری هر ۱۰۰ گرم آن تقریبا با کالری ۱۰۰ گرم چیپس یا کالری موجود در یک وعده غذایی یکی است. البته کالری انواع پاستیلها با توجه به اندازه و طرز تهیه متفاوت آن در کارخانههای مختلف متفاوت است و معمولا بر اساس وزن و ترکیباتی مثل شکر و روغنی که در آن وجود دارد، کالریاش محاسبه میشود.
ـ خوب است بدانید خلاف باور رایج، ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی است و میزان پروتئین موجود در آن بسیار کمتر از پروتئین گوشت، شیر و تخممرغ و… است و بسیاری از اسیدهای آمینه ضروری را ندارد بنابراین پروتئینی نامرغوب است که نسبت به سایر پروتئینها ارزش غذایی بسیار پایینی دارد و منبع خوبی برای تأمین کلسیم و سایر ریزمغذیهای مورد نیاز بدن نیست.
ـ معمولا افراد پرمشغله مقداری پاستیل، شکلات و بیسکویت دم دستشان میگذارند تا در مواقع گرسنگی تهدلشان را بگیرد و بتوانند بدون وقفه به کارشان ادامه دهند و در پایان روز فرد احساس میکند چیزی نخورده، پس نباید چاق شود. اما این اتفاق نمیافتد! حتی بچهها هم که پرتحرک هستند و امکان چاق شدنشان نسبت به بزرگسالان کمتر است، در کل نباید پاستیل و سایر شکلاتها و شیرینیها را بیشتر از ۵۰ گرم در روز مصرف کنند.
ـ پاستیلها و سایر محصولاتی که تحت عنوان بدون قند در بازار موجود هستند به جای قندهای طبیعی مانند ساکاروز با شیرینکنندههای مصنوعی شیرین میشوند. اما این قندهای مصنوعی بسیار شیرینتر از قندهای طبیعی هستند و ذائقه فرد را به طعم قوی شیرینی عادت میدهند و به این ترتیب حس چشایی فرد در مواجهه با خوراکیها سردرگم میشود.
ـ ممکن است در پاستیلهای بدون مجوز از رنگهای غیرمجاز یا ژلاتین خوکی نیز استفاده شده باشد و این نوع خوراکیها اصلا از پایه و فرمولاسیون تهیه و تولید مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند. بنابراین مصرفکننده باید برای حفظ سلامت خود و اعضای خانواده، مخصوصا کودکان، از خریدن محصولات غذایی فلهای و بدون پروانه بهداشتی خودداری کند.
ـ مسلما میزان قند مصرفی یک فرد دیابتی با یک فرد سالم متفاوت است و با محدودیت بیشتری برای انتخاب خوراکیهای شیرین مواجه است. اما یک فرد سالم میتواند روزانه ۴۰ تا ۵۰ گرم از انواع خوراکیهای شیرین که در گروههای مختلف غذایی هستند (از انجیر و خرما گرفته تا شیرینی و پاستیل) مصرف کند. بسیار بهتر است که این نوع خوراکیها با معده خالی مصرف نشده، بعد از وعدههای اصلی و میانوعدهها میل شوند تا فرد را با احساس سیری کاذب و گرسنگیهای مکرر مواجه نکند. به همین دلیل هم پاستیل برای افراد دیابتی مناسب نیست.