زکیه بنیهاشم
بچه مهندس سریال رمضانی دیگر سیما بود که از شبکه دوم تقدیم نگاه بینندگان میشد. داستان این سریال هیچ تناسبی با ماه مبارک نداشت و میتوانست در زمان دیگری در کنداکتور پخش قرار بگیرد ولی با این همه توانست با روایت یک داستان خوب مخاطبین را با خود همراه سازد. بچه مهندس به کارگردانی «علی غفاری» و نویسندگی «سجاد ابوالحسنی» که قرار است در سه فاز به روی آنتن رود داستان نویی را روایت میکند که تا به امروز مورد توجه قرار نگرفته است. قصه در یک پرورشگاه روایت میشود و جواد جوادی نقش اول قصه، کودکی است که آرزوهای بزرگی در سر دارد و منتظر است کسی آرزوهایش را برآورده سازد اما در روند قصه او به این باور میرسد که باید خودش دست به کار شود. ساخت دوچرخه به دست او نماد به ثمر رسیدن این باور و فکر است. به گفته ابوالحسنی محتوای سریال بچه مهندس با بیانات حضرت آقا درباره تولید ملی و حمایت از کالای ایرانی مطابقت دارد. جواد جوادی نماد انسانهایی است که به دنبال تحقق افقهای روشنی برای جامعهشان هستند.
داستان بچه مهندس پاک و بی غل و غش است، حتی روایتهای عاشقانهای که به نمایش درمیآید از این قضیه پیروی میکند. حضور بازیگران کودک، که الحق به بهترین شکل ممکن از آنها بازی گرفته شده است شیرینی و حلاوت خاصی به اثر بخشیده که بر ذهن و روح مخاطب اثر میگذارد، آنقدر که او با غمهای شخصیتها گریه میکند و با شادیشان میخندد. تمامی اعضای خانواده میتوانستند با خیالی آسوده پای تلویزیون نشسته و در کنار هم قصهای معصومانه را به تماشا بنشینند و گهگاه با طنزی ساده و روان و بدون هجویات قصه دور هم بخندند.
قصه از اواخر دهه 60 آغاز شده و در دهه 70 ادامه پیدا میکند. نویسنده و کارگردان به خوبی با قرار دادن برخی نشانهها در روند داستان مثل خرید آتاری برای بچهها یا نمایش کارتون زیزیگولو مخاطب را با خود به دوران روایت داستان برده و او را همراه فیلم میسازد.
نکات اخلاقی و تربیتی مانند مفهوم سن تکلیف یا مفهوم عزم و اراده که با ظرافت و هنرمندانه لابهلای دیالوگها و سکانسها گنجانده شده و به مخاطب فیلم مخصوصا مخاطبین کودک و خردسال منتقل میشود، یکی از نقاط قوت اصلی سریال بچه مهندس و از مواردی است که جای خالیاش در فیلمسازی ما به شدت حس میشد و از این جهت باید به نویسنده و کارگردان این اثر آفرین گفت.
شاید در برخی موارد نویسنده دوز غم و غصه و مشکلات نقش اول داستان را بیش از حد بالا برده و به اصطلاح کمی هندی بازی درآورده باشد اما در مجموع باید گفت بچه مهندس از آن دست سریالهایی است که جان تازهای به جسم خسته و بی جان سیما داد و گامی مؤثر در جریان سریالسازی مفهومی و دینی به شمار میآید و البته امیدواریم این روند در فاز 2 و 3 آن هم همینطور ادامه یابد.