انتظار از وجود یک عملکرد مثبت در دولت یازدهم در دو سال و نیم اول آن بیهوده بود، چرا که تمامی دولت دست به سینه منتظر امضاء و اجرای برجام برای حل تمامی مشکلات اقتصادی و غیر اقتصادی کشور از سوی آمریکا بودند. همه منتظر بودند درهای بهشت در پسابرجام بر روی ایران باز شود تا چرخ کشور به گردش در آید. انتظارها در 23 تیر 1394 به پایان رسید و دکتر ظریف، مرد مذاکره دولت تدبیر و امید توانست امضای 1+5 را بر روی توافنامه هسته‌ای بگیرد تا روز موعود اجرای وعده‌های دولت روحانی فرا رسد.
در فاصله 6 ماهه امضاء تا اجرای برجام، وزارتخانه‌های دولت یازدهم به مذاکرات آشکار و پنهان با شرکت‌ها و دولت‌های غربی روی آوردند و در حالی‌که همگان انتظار بهینه‌سازی و بهبود در سیستم حمل و نقل عمومی (ریلی ـ جاده‌ای) کشور را داشتند، پس از اجرای برجام، در تور اروپایی روحانی و وزراء، خرید 118 فروند هواپیما ایرباس از کشور فرانسه مخابره شد و آخوندی وزیر راه و شهرسازی در ژستی پیروزمندانه، اولین دستاورد برجام را خرید 118 فروند هواپیما از شرکت ایرباس فرانسه و 20 فروند هواپیمای ATR از ایتالیا اعلام نمود، دستاوردی که در مدت زمان کوتاهی، پاییز آن فرا رسید و پوچ بودن آن بر همگان مشخص گردید...