پاک‌کنندگی آب
آب، با دارا بودن شرایطی بسیاری از چیزهای نجس را پاک می‌کند.
آب مطلق(خالص)
آب مطلق، چیز نجس را پاک می‌کند.
آب مطلق (به جز آب قلیل) تا زمانی‌که بر اثر برخورد با نجاست، رنگ، بو یا مزه نجاست نگرفته باشد پاک است.
افزودن مواد شیمیایی به آب
گاهی موادی به آب اضافه می‌کنند که آن را به رنگ شیر در می‌آورد آیا این آب مضاف است؟ حکم وضو و تطهیر با آن چیست؟
خیر اشکال ندارد. (در این‌گونه موارد عرف به آن آب مضاف نمی‌گوید و اگر آب را در یک ظرف بریزیم پس از اندک زمانی خواهیم دید که رنگ آب به حالت معمول در می‌آید ولی در حجم زیادی شیری رنگ به نظر می‌رسد.)
آب مشکوک (مطلق یا مضاف)
آبی که مطلق بوده و معلوم نیست مضاف شده یا نه (آیت‌الله بهجت: که با تحقیق و بررسی مختصری، نشود وضع آن را روشن کرد) مانند آب مطلق است (چیز نجس را پاک می‌کند و وضو و غسل با آن صحیح است) و آبی که مضاف بوده و معلوم نیست مطلق شده یا نه مانند آب مضاف است یعنی چیز نجس را پاک نمی‌کند و وضو و غسل با آن باطل است.
آب مشکوک (کر یا قلیل)
آبی که به اندازه کر بوده و انسان شک می‌کند از کر کم‌تر شده یا نه مانند آب کر است (نجاست را پاک می‌کند و اگر نجاستی هم به آن برسد نجس نمی‌شود) و آبی که کم‌تر از کر بوده (آب قلیل) و انسان شک کند که آیا به اندازه کر شده یا نه حکم آب کر را ندارد.
فرق آب‌ها
آب مطلق (خالص) و مضاف (ناخالص) تفاوت‌هایی با هم دارند.
با آب مطلق می‌توان وضو و غسل انجام داد برخلاف آب مضاف.
با آب مطلق می‌توان اشیای نجس را پاک نمود برخلاف آب مضاف.
آب مضاف به مجرد رسیدن به نجاست نجس می‌شود برخلاف آب مطلق (غیر‌قلیل).
آب مطلق اگر نجس شود قابل تطهیر است برخلاف آب مضاف (مگر آن‌که در آب کر یا جاری مستهلک گردد.)