کیمیا تهرانی
معماری، بازی استادانه، صحیح و باشکوه تودههایی است که در روشنایی با یکدیگر جمع میشوند. مکعبها، مخروطها، کرهها، استوانهها یا هرمها صورتهای بزرگ اولیهای هستند که نور آن را به گونهای ممتاز آشکار میکند. معماری به عنوان اجتماعیترین هنر بشری با فضای اطراف انسان مرتبط است. حضور فضا، بنا و شهر از گذشته تا امروز و در آینده، لحظهای از زندگی روزمره آدمیان غایب نبوده و نخواهد بود. اصول زیباییشناسی برگرفته از هنر، علم و ریاضیات در طراحی معماری مورد استفاده قرار میگیرند، مثل کاربرد خط، شکل، فضا، نور و رنگ برای ایجاد یک الگو، توازن، ریتم، کنتراست و وحدت. این عناصر در کنار هم به معماران اجازه میدهند تا ساختمانهای زیبا و مفید خلق کنند. به بیان بهتر، اصول زیباییشناسی به اضافه جنبههای ساختاری به ساختن یک ساختمان موفق کمک میکند. در اینجا نگاهی به چند نمونه از معماریهای برجسته دنیا نگاهی میاندازیم.
1ـ از فرش به تاج و تخت، ایران. نگاهی خاص به معماری، با تعریف حرکت به سمت پروردگار. هدف و انسان
2ـ چشم برج، ورونا، ایتالیا. راه پله و زنگ مانند یک چشم به نظر میرسند.
3ـ کوالالامپور. این عکس در مسجد ملی مالزی گرفته شده است. هنگامی که نور خورشید وارد ساختمان میشود، نور و سایهها صحنهای رویایی به وجود میآورند.
4ـ چین. تقاطعها یک تصویر انتزاعی زیبا را به وجود آوردهاند.
5ـ معماری فوق مدرن کلینیک مغز و اعصاب لاس وگاس، طرحی فولادی که در تازهترین کارها جزو برترینهای جهان شناخته شد.
6ـ مسجد نصیرالملک شیراز
مسجدی شبیه به جعبه جواهرات. این شاهکار معماری قرن نوزده میلادی جدای از پنجرههای مات و زیبایش، شهرتش را مدیون کاشیکاریهای استثنایی است. در واقع نام مستعارش، مسجد صورتی، حق مسلم این بناست و کاشیهای به رنگ رز آن، فضای درونی را دلپذیرتر میکند.
7ـ پرسپولیس، شیراز این شهر باستانی پایتخت سلسله هخامنشی ساختمانهای عظیمالجثه و مجسمههای غولپیکر و نمونه بارز معماری آن دوره است.
8ـ هنر نزد ایرانیان است و بس.
9ـ ابسولوت ورد شامل دو آسمان خراش در یک مجتمع مسکونی 5 ساختمانه است که در حومه تورنتو واقع شده است. این ساختمانها دارای چرخشی 206 درجهای در 50 و 56 طبقه بنا شدهاند.
10ـ شوش: آپادانای شوش
امپراتوری هخامنشی دارای سه پایتخت در تختجمشید، شوش و
هگمتانه بود. از این میان شهر شوش در خوزستان به عنوان تختگاه زمستانی شاهان
هخامنشی مورد استفاده قرار میگرفت. یکی از این کاخها، کاخ موسوم به آپادانای شوش است که
بیش از ۱۰ هزار متر مربع مساحت دارد و دارای بیش از ۱۱۰
فضای معماری کشف شده است. آپادانای شوش در دوره ناصرالدین شاه قاجار توسط یک زوج
فرانسوی به نام «دیولافوا» از زیر خاک بیرون کشیده شد و بسیاری از آثار آن مانند
سرستون سنگی عظیم به شکل گاو و نیز کاشیهای خشتی نقش برجسته با تصویر سربازان
گارد جاویدان هخامنشی به موزه لوور پاریس منتقل شد
.