نرخ فرزندآوری تأثیر مستقیمی در اقتصاد یک کشور دارد. برخی
کشورها که نرخ تولد پایینی داشتند (مانند روسیه، فرانسه، انگلیس و ژاپن)، برای جلوگیری
از رکود اقتصادی سیاست‌های حمایتی ویژه‌ای جهت فرزندآوری را اعمال کرده‌اند.
برای این‌که
یک کشور جمعیت پایداری داشته باشد، نرخ فرزندآوری می‌بایست 1/2 درصد
جمعیت زنان
آن کشور باشد. به عبارتی دیگر اگر هر زن جامعه، به طور متوسط1/2 فرزند داشته
باشد، جمعیت کشور ثابت خواهد ماند. کاهش جمعیت کشور می‌تواند باعث کاهش
حمایت از بازنشستگان شده و تأمین اجتماعی را تخریب کند. همچنین کاهش جمعیت باعث کاهش
پرداخت مالیات به دولت می‌شود که در نهایت باعث کاهش درآمد دولت خواهد شد.
در آمریکا
تمهیدات متعددی برای افزایش نرخ فرزندآوری اندیشیده شده است، لیکن در این زمینه کشورهایی
مانند فرانسه برنامه‌های بهتری تدارک دیده‌اند. اما همچنان مزایای قابل توجهی برای
بچه‌دار شدن در آمریکا وجود دارد؛ که از جمله مهم‌ترین آن‌ها، اعطای تابعیت آمریکایی
به نوزادانی است که در آمریکا به دنیا می‌آیند که باعث تشویق تابعین سایر کشورها برای
فرزندآوری در آمریکا می‌شود.
همچنین خانواده‌هایی (اعم از آمریکایی و غیره) که درآمد پایینی دارند، برای فرزندآوری حمایت می‌شوند. به عنوان مثال هزینه اخذ بیمه درمانی در آمریکا بسیار بالاست؛ اما مادرانی که باردار می‌شوند از بیمه رایگان برخوردارند. همچنین فرزند این مادران از بدو تولد از بیمه درمانی رایگان برخوردار است. مضافا بعد از به دنیا آمدن فرزند، حمایت از خانواده‌های کم درآمد ادامه پیدا می‌کند. به عنوان مثال، بر اساس یک برنامه غذایی، به ازای هر فرد خانواده کم درآمد، ماهانه در حدود ۱۵۰ـ۲۰۰ دلار (بسته به درآمد خانواده و تعداد فرزندان) به خانواده پرداخت می‌شود که تنها برای خرید مواد غذایی قابل استفاده است. هدف از برنامه ذکرشده این است که اطمینان حاصل شود که تمامی افراد خانواده از غذای کافی بهرمند می‌شوند.
برنامه دیگری به نام WIC نیز خدمات قابل توجهی به خانواده‌های کم درآمد ارائه می‌دهد که از جمله آن‌ها تأمین میوه، لبنیات، سبزیجات و‌حبوبات برای مادر باردار و فرزندان کمتر از ۵ سال است. خدمات دیگری مانند ارسال پرستار به منزل برای بررسی سلامتی مادر باردار و نوزاد کمتر از دو سال، ارسال کتاب‌های آموزشی، ارسال دستگاه شیردوشی و یا اعطای شیرخشک و... از دیگر برنامه‌هایی است که WIC پشتیبانی می‌کند.
به غیر از کمک‌های غیر نقدی فوق، حمایت‌های نقدی از خانواده‌های کم‌درآمدی که فرزند دارند نیز بیشتر است. به عنوان مثال، نه تنها خانواده‌های کم درآمد عملا مالیاتی پرداخت نمی‌کنند، بلکه از محل پرداخت مالیات سایرین، به ایشان پول نیز پرداخت می‌شود که بازگشت مالیات نامیده می‌شود. مبلغ مالیات بازگشتی به ازای هر فرزند حدودا ۱۰۰۰ دلار است. بنابراین با افزایش تعداد فرزندان، پول بیشتری به خانواده کم‌درآمد پرداخت می‌شود.
همچنین انجام زایمان بصورت طبیعی یا سزارین ممکن است بطور غیر مستقیم بر نرخ باروری تأثیر گذارد. بسته به شرایط مادر ممکن است تکرار سزارین ریسک‌هایی را به همراه داشته باشد. امروزه دو سوم نوزادان در آمریکا از زایمان طبیعی به دنیا می‌آیند. در این خصوص باید اشاره کرد که در آمریکا هزینه سزارین نسبت به زایمان طبیعی بیشتر است و شرکت‌های بیمه نیز به دنبال کاهش هزینه‌های خود هستند؛ نتیجتا در پرداخت هزینه سزارین سخت‌گیری بیشتری دارند. همچنین روش‌های خاصی برای راحت شدن زایمان طبیعی بکار برده می‌شوند که می‌بایست در یادداشت جداگانه‌ای به آن پرداخت. به خوبی به یاد می‌آورم زمانی که به آمریکا وارد شدیم و فرزندم به کلاس اول می‌رفت، تنها دانش‌آموز تک فرزند کلاسش بود و بیشتر بچه‌های کلاس حداقل دو برادر یا خواهر دیگر داشتند. اگرچه مرخصی زایمان مادران در ایران بطور قابل توجهی از آمریکا بیشتر بوده و مزیتی قابل توجه برای مادران شاغل ایرانی است، لیکن استفاده از تجارب دیگر کشورها جهت حمایت از فرزندآوری، باعث تضمین جمعیت پایدار در ایران و حتی رشد آن خواهد شد.
مرد آمریکایی و برگزاری نماز جماعت صبح
چندین سال قبل، یک مرد آمریکایی با یک خانم شیعه اهل پاکستان ازدواج کرده و اسم علی را برای خود انتخاب کرد. علی شخص بسیار ساکت و اهل مطالعه‌ای بود. او از وفور کتاب‌های اسلامی به زبان انگلیسی موجود در کتابخانه مرکز تعلیمات اسلامی هیوستن لذت می‌برد.
او یک روز از یکی از اعضای مسجد پرسید که آیا برای اقامه نماز صبح در مسجد برنامه‌ای هست؟ وی چند بار برای ادای نماز صبح به مسجد آمده و مسجد را قفل دیده بود. مسلمانان دیگر که از این موضوع خجالت کشیده بودند، به او گفتند که متأسفانه ما مجبوریم تا آخر شب برای برنامه‌های دیگر در مسجد بمانیم و برای ما مقدور نیست که صبح زود به مسجد بیاییم.
علی اصرار کرد که آیا کس دیگری هست بتواند برای نماز صبح مسجد را باز کند؟ اما اهل مسجد هر کدام به دلیلی حاضر به تقبل این مسئولیت نشدند. علی خود مسئول این کار شد، کلید مسجد را تحویل گرفته و هر روز برای ثواب مضاعف، نماز صبحش را در مسجد بر پا می‌کرد.
علی برای مدتی نماز صبح را در مسجد تنها می‌خواند تا این که دیگران راجع به این موضوع آگاه شده، از جدیت یک تازه مسلمان خجالت کشیده و کم‌کم به او ملحق شدند و خوشبختانه اقامه نماز صبح در مسجد رونق پیدا کرد.
هم‌اکنون سالهاست که علی از این شهر نقل مکان کرده، اما اقامه نماز جماعت صبح در مسجد ادامه دارد. جدیت علی بر نماز صبح در مسجد، الگویی بود که او با مطالعاتش از صدر اسلام یاد گرفته بود و برای اجرای آن اهمیت زیادی قائل بود. همت یک خیر در جامعه، می‌تواند برای عموم مردم بسیار مفید باشد.