در هفته گذشته خبر تعطیلی دو تلویزیون لس‌آنجلسی رسانه‌ای شد. ابتدا تلویزیون «اندیشه» که تا چندی پیش از حمایت «ربع پهلوی» برخوردار بود، اعلام تعطیلی کرد تا مشخص شود تاکنون با پول‌های بادآورده فرزند شاه مخلوع فعالیت می‌کرد. پس از تلویزیون «اندیشه»، «شهرام همایون» مدیر تلویزیون لس‌آنجلسی «کانال یک» هم اعلام ورشکستگی کرد و از تعطیلی این تلویزیون خبر داد تا مشخص شود همان چند نفری که ماهانه چند دلار برای او می‌فرستادند، دیگر از فعالیت وی نیز مانند دیگر گروه‌های اپوزیسیون ناامید شده‌اند و امیدی به نتیجه بخش بودن مبارزه با حکومت ایران ندارند.
پس از انتشار خبر تعطیلی این دو تلویزیون لس‌آنجلسی، بسیاری از عناصر اپوزیسیون نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند. یکی از این افراد «نیک‌آهنگ کوثر» بود که از تعطیلی تلویزیون «اندیشه» ابراز ناراحتی کرد. این کاریکاتوریست فراری که در سال‌های اخیر به دلیل ثروت سلطنت‌طلبان و در راس آن‌ها «ربع پهلوی»، خود را به آن‌ها نزدیک کرده، از عدم حمایت ایرانیان ساکن آمریکا و اروپا از تلویزیون‌های لس‌انجلسی انتقاد کرد و در صفحه فیسبوکش نوشت: «جالب است. می‌گویند بیش از یک میلیون ایرانی (به روایتی ۲ میلیون) در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند، نمی‌توانند هزینه یک تلویزیون۲ میلیون دلاری را بپردازند... یعنی حتی یک دلار از مالیات‌شان... آن وقت مالیات دهنده آمریکایی بدون امکان هیچ نظارت عملی، پول تولید مزخرفات صدای آمریکا و رادیو فردا را می‌دهد. نه یک جای کار، که چند جای کار مشکل دارد...!»
این اپوزیسیون فراری که این روزها در غربت با بیماری سختی دست به گریبان است، در بین سخنان خود اعتراف کرده که حتی ایرانیان ساکن آمریکا که به ادعای رسانه‌های بیگانه عمدتاً از مخالفان جمهوری‌اسلامی هستند هم به تلویزیون‌های لس‌آنجلسی توجه نمی‌کنند و حتی حاضر نیستند سالانه یک دلار هم برای کمک به این تلویزیون‌ها بپردازند.
«نیک آهنگ کوثر» همچنین اذعان کرده که بودجه رسانه‌هایی مانند «صدای آمریکا» و «رادیو» فردا از مالیات مردم آمریکا و توسط دولت این کشور تأمین می‌شود. در اینجا باید این سؤال را پرسید که آیا رسانه‌هایی که پول خود را از دولت آمریکا می‌گیرند و عوامل و خبرنگارانی که مزدبگیر دولت ایالات متحده هستند، در راستای منافع ملت ایران اقدام می‌کنند یا آمریکا !؟