فائقه بزاز
به قول حضرت آقا، «یک جریانی به رهبری امام حسینعلیهالسلام در دنیا دارد پیش میرود.» امام حسینعلیهالسلام دارند دنیا را برای حکومت امام زمانعجلاللهتعالیفرجه آماده میکنند و هیچ کس در مقابل دستگاه سیدالشهدا جرأت مخالفت ندارد. جریانی که مهارش دست هیچکس نیست. آدابی که هر سال جان تازهای میگیرد و میرود تا به اقیانوسی آرام تبدیل شود که همه برای غرق شدن در آن بیتب وتابند. اقیانوسی نورانی که مثل یک ذره کوچک در آن ذوب میشویم و لذت میبریم و هر زائری در این اقیانوس شیرینکاریهای خودش را دارد تا جان نثاری خودش را به اهل بیت ثابت کند و البته به چشم مولای زمانش نیز بیاید؛ یکی مادر پیرش را کول گرفته، یکی کفشهای خاکی عاشقان را برق میاندازد و دیگری خدمت مولای زمانهاش عرض ادب میکند که اگر از کنارم گذشتی و نشناختمت؛ سلام علیکم.
عجیبتر این که چنین تشکل عظیمی رهروانش را از سراسر دنیا به سوی یک کانون نورانی جذب میکند وتنها همدلی این سیل عظیم مشتاقان است که نظم را بر جریان این حماسه حاکم میکند.
حالاچند روزی از اربعین فرزند زهراسلاماللهعلیها گذشته است و عاشقان کوی دوست یا به خانه برگشتهاند با دستهایی پر از رزق معنوی که میتواند آذوقه خوبی برای روزهای پیش رویشان باشد.
فرقی نمیکند در زمان حال باشی یا 61 هجری قمری! انگار میان روزهای زندگی، دوباره خیمهای به پاست و صحراهای پیش رو...
انگار چراغهای دنیا را خاموش کردهاند؛ مثل چراغ خیمه حسین... تا هرکه بخواهد، برود و آن که عاشق است بماند.
حالا ببین تو که هستی و با امام زمانت چه نسبتی داری؟ آیا حسین زمانت غریب است؟ چراغ را خاموش میکند و به همه میگوید: هر که نمیخواهد بیاید، دور شود تا فریاد کمک خواستنم را نشنود که اگر بشنود و اجابت نکند....
امروز هم عدهای مشغول استفاده از خاموشی و تاریکیاند و چسیبدهاند به دنیایشان. عدهای هم خودرا به قرارگاه رساندهاند و عدهای هم مشغول رساندن خودشان به خیمه آقا هستند.
...تو در این میان کدامی؟