گردآوری و تنظیم: مریم سیادت
قوانین دست و پاگیر برای جلوگیری از رکود سرمایه
· در آلمان به این راحتیها نمیشود به پولدارتر شدن از طریق خرید و اجاره دادن خانه فکر کرد. قوانین بسیاری هستند که مانع خواب سرمایه در بخش مسکن میشود:
· اول این که تعیین نرخ اجاره به دلخواه صاحبخانه نیست و قانون دارد؛ توسط سازمان شهرداری و زیر نظر دولت آلمان،برای هر شهر یک سند قانونی سطح اجاره مجاز (Mietspiegel) نوشته میشود.
· در این سند هر یک از ویژگیهای یک خانه یا آپارتمان سطحبندی شده و برای هر سطحی از آن، مبلغ اجاره مجاز نوشته شده است: میزان ترافیک، آلودگی صوتی، دسترسی به حمل و نقل عمومی، فضای سبز در دسترس، سال ساخت، شرایط مصرف انرژی، و کیفیت تجهیزات و وسایل خانههای مبله... همه و همه در سطوح ضعیف، متوسط و خوب دستهبندی شده، و با توجه به شرایط خانه، سقفی برای اجاره مجاز تعیین میشود.
· مثلا برای شهربرلین یک سند ۳۰ صفحهای با توضیحات کامل و کلی تبصره در دسترس همه مردم، اعم از صاحبخانهها و مستأجران وجود دارد که صاحبخانه باید مبالغ مختلف در جدول مربوط به هر ویژگی خانهاش را با هم جمع کند و نهایتا حدود اجاره مجاز را به دست آورد.
· اگر مستأجر حتی بعد از بستن قرارداد و حتی تخلیه خانه، بفهمد که مبلغ اجارهاش تفاوت فاحشی با اجاره مجاز گفته شده در این سند داشته است، میتواند از صاحبخانه شکایت کند و از طریق قانونی برای دریافت بخشی از اجارهاش اقدام کند.
· این قوانین و سندها هر دو سال یک بار به روز میشوند و یکی از کارهای اصلی قانونگذاران مجلس و شهرداریهای آلمان، اصلاح و بهبود و به روز کردن این قوانین است.
بلیط آسانسور
در ایتالیا جلوی آسانسورهای ساختمانهای عمومی و بزرگ دستگاهی نصب شده است که با پرداخت 5 تا ده سنت به شما اجازه استفاده از آسانسور را میدهد.
دور ريختن لوازم منزل برقى در ژاپن غيرقانونى است
· هم اكنون ژاپن به علت كمبود منابع طبيعى فلزات و براى خوداتكايى بيشتر، 98 درصد زبالههاى فلزىاش را بازيافت میكند.
· بخشى از اين موفقيت مرهون قوانين جديدى است كه برمبناى آن خريداران لوازم برقى نو، بايد هزينه بازيافت هم بپردازند. شرکتهای بازيافت علاوه بر دريافت اين ماليات، از يارانه دولتى هم بهره مىبرند.
· قوانين سختگيرانه ژاپن در زمينه بازيافت هماكنون در ميان مردم به فرهنگ تبديل شده و تنها 5 درصد زبالهها در این کشور دفن مىشوند.
عتیقهای در سیاتل
خانمى ٨٤ ساله در سياتل حاضر نشد خانهاش را حتى به قيمت يك ميليون دلار به سازندگان مركز تجارى بفروشد و آنها مجبور شدند مركز خريد را اطراف اين خانه بسازند. در وصيتنامهاش این خانه را به مرکز بخشيد که يادآور قهرمانى بود كه اعتقاد داشت: «آن چه برايت مهم است را با چنگ و دندان حفظ كن.»