مدیر مسئول
صدای کاروان از دور شنیده می‌شود؛ کاروانی با صلابت و با شکوه. از زن و مرد، کوچک و بزرگ، همه و همه تحت لوای مردی از تبار پیامبر‌صلی‌الله‌علیه‌وآله، وارد نینوا می‌شوند. با آمدن و رمیدن‌شان، پیرمردها از نام دیگر این سرزمین پرده‌گشایی می‌کنند: «کربلا» نامی آشنا برای وجود مبارک حسین‌علیه‌السلام. با شنیدن این نام، به خدا پناه می‌برد. «اعوذبالله من‌الکرب و البلاء» زینبسلام‌الله‌علیها که حالا دوشادوش و سایه و سایه برادر در حرکت است، در اضطرابی آشکار به برادر از این سرزمین و غم نهاده شده بر سینه‌اش شکایت می‌کند. «برادرجان! این چه سرزمینی است که هنوز نیامده، غم بر وجودم سایه افکنده.»
آری، با آمدن اولین ماه قمری؛ «محرم» این ماه پر از حماسه و آزادگی، همه جان‌های بی‌قرار می‌شوند؛ همه کسانی که عشق و ارادتی به خاندان پیامبر دارند، با آمدن ماه محرم، انقلابی در وجودشان رخ می‌دهد. هرچند در برخی از یک دهه و برای بعضی دیگر آثارش تا آخر عمر.
زیاد
شنیده‌ایم و شنیده‌اید کسانی که در این ماه عزا، آشتی‌کنان تمام عیار داشته‌اند.
کسانی که با قدم گذاشتن در ساحت این خاندان، نگاه مهربان امام را دریافته و برای
همیشه تغییر مسیر داده و به خیل عظیم ره‌یافتگان و عاشقان رحمت واسعه الهی شده‌اند.
چرا که داستان عاشورا خود رهیافته‌ای دارد که الگوی همه آزادگان جهان شد .
...