حسين شريعتمداري
اعتراض گسترده مدعيان اصلاحات به ترکيب کابينه دوازدهم که از هنگام معرفي وزراي پيشنهادي آغاز شده و اين روزها، پس از رأي اعتماد مجلس به آن‌ها نيز با شدت ادامه دارد، طبيعي به نظر نمي‌رسد، چرا که اعضاي کابينه جديد، چه وزرا و چه معاونان رئيس‌جمهور، تقريبا بدون استثناء از جبهه اصلاحات يا کارگزاران که خواهرخوانده و همسو با اصلاحات است، انتخاب شده‌اند، بنابراين اعتراض اصلاح‌طلبان به ترکيب کابينه‌اي که خود از اعضاي اصلي آن هستند غيرقابل قبول تلقي مي‌شود و قبل از آن که واقعي باشد، مصنوعي به نظر مي‌رسد. اما، چرا مدعيان اصلاحات اصرار دارند کابينه‌اي را که به خودشان تعلق دارد، غيرخودي! معرفي کنند؟! دراين‌باره گفتني‌هايي هست؛
دولت دوازدهم برآمده از دولت يازدهم است و ترکيب کابينه با اندکي تغيير که تعيين‌کننده به نظر نمي‌رسد همان ترکيب قبلي است. 11 تن از وزراي کابينه جديد، در کابينه قبلي نيز حضور داشته‌اند، 5 تن از وزراي جديد هم در کابينه قبلي معاون وزير بوده‌اند و طبيعي است که در جايگاه وزارت نيز ادامه‌دهنده مواضع و عملکرد وزيري باشند که در دولت قبلي معاون او بوده‌اند. 2 سرپرست که براي وزارتخانه‌هاي نيرو و علوم انتخاب شده‌اند نيز به ترتيب، قائم‌مقام و معاون وزيران نيرو و علوم دولت يازدهم بوده‌اند.
بنابراين کابينه دوازدهم با اندکي تغيير همان کابينه دولت يازدهم است و سؤال اين است که مگر مدعيان اصلاحات که امروزه از همه سو به ترکيب کابينه جديد حمله مي‌کنند و چينش آن را غيراصلاحاتي مي‌دانند، با همه توان از کابينه يازدهم که همين کابينه دوازدهم است، دفاع و حمايت نمي‌کردند؟ اگر ترکيب کابينه جديد را نمي‌پسندند، چرا از همين ترکيب در دولت يازدهم با همه توان حمايت مي‌کردند؟! و چنانچه حمايت‌هاي قبلي خود را خطا و ناشايسته مي‌دانند چرا بر ادامه همان مواضع و عملکرد دولت يازدهم اصرار دارند و از تغيير احتمالي آن ابراز نگراني مي‌کنند؟!
طيف ياد شده از مدعيان اصلاحات به شدت فراکسيون اميد را به باد انتقاد گرفته و اين فراکسيون را در رأي اعتماد به وزراي کابينه جديد مقصر اصلي معرفي مي‌کنند، تا آنجا که از اهانت به آن نيز دريغ نمي‌ورزند، مثلا؛ يکي از همين مدعيان اصلاحات در مصاحبه با سايت انتخاب مي‌گويد: «ترکيب ليست اميد براي مجلس، عقلاني نبود، بيشتر احساساتي بود»! يا «افرادي در ليست اميد حضور پيدا کردند که بيشتر دنبال منافع خود هستند»! و يکي ديگر از مدعيان اصلاحات مي‌گويد: «کارنامه فراکسيون اميد به هيچ‌وجه خوب نيست. عملکرد اين فراکسيون نااميدکننده است»! و ده‌ها نمونه ديگر از اين دست.
حمله به فراکسيون اميد در حالي است که نمايندگان عضو اين فراکسيون را همين مدعيان اصلاحات برگزيده و با تعريف و تمجيدهاي آنچناني همگان را به انتخاب آنان تشويق و ترغيب کرده بودند و حالا به گونه‌اي با اين فراکسيون برخورد مي‌کنند که انگار اعضاي آن از کره مريخ آمده‌اند و با مدعيان اصلاحات هيچگونه آشنايي ندارند!
اين سؤال نيز بي‌پاسخ مانده است که اگر نمايندگان فراکسيون اميد را شايسته نمي‌دانند چرا آنان را برگزيده و آن‌همه تعريف و تمجيد نثارشان کرده بودند؟! و چنانچه قبولشان دارند، اينهمه پرخاش و اهانت به آنان براي چيست؟!
...