حسین شریعتمداری
انتظار این بود ـ و هنوز
هم هست ـ که رئیس‌جمهور محترم، دوره دوم
ریاست خود بر قوه مجریه را با ارزیابی دقیق از نقاط قوت و ضعف دوره اول آغاز کند
تا ضعف‌ها و کاستی‌های دوره قبل در دوره پیش‌روی تکرار نشوند، اما برخی از اظهارات
آقای دکتر روحانی طی چند هفته اخیر و از جمله، آنچه در مراسم تحلیف مطرح کردند،
این تلقی را پیش می‌آورد که ایشان دولت یازدهم را فاقد عیب و نقص جدی می‌دانند و
بر ادامه همان راه در دولت دوازدهم اصرار دارند. این تلقی اگر واقعیت داشته باشد ـ
که ان‌شاءالله نداشته باشد ـ می‌تواند دولت دوم آقای دکتر روحانی را با کاستی‌های جدی‌تر از قبل
روبرو کند. یادداشت پیش روی اشاره به نکاتی در همین زمینه است.
1 ـ آقای روحانی رأی اکثریت مردم به ایشان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری
را نشانه تأیید مواضع و عملکرد دولت یازدهم دانسته و در بخشی از سخنان خود بعد از
انجام مراسم تحلیف می‌گویند؛
«مردم
آگاه و هوشیار ایران با خلق حماسه اردیبهشت و مشارکت کم‌نظیر خود در انتخابات
ریاست جمهوری، بار دیگر با ما به روشنی سخن گفتند و نظرات خود را با صراحت اعلام
کردند. آنان با زبان رأی خود گفتند چه می‌خواهند و چه نمی‌خواهند و با رأی اعتماد
مجدد و معنادار خود، رویکرد و راهی را انتخاب کردند که 4 سال در معرض آزمون و نقد
و ارزیابی همگان قرار داشت.»
درباره استناد آقای روحانی
به 23 میلیون و چند صد هزار رأی خود در مقایسه با 16 میلیون رأی رقیب باید گفت؛
کاستی‌های دولت یازدهم مخصوصا مواردی نظیر گسترش بیکاری، سختی معیشت مردم، تعطیلی
انبوهی از کارگاه‌های تولیدی، رکود کم‌سابقه، تورم لگام‌گسیخته، حمایت از حقوق‌های
نجومی، نتیجه «تقریباً هیچ» برجام که 4 سال امکانات و ظرفیت‌های نظام از مردم دریغ
شده و به پای آن ریخته شده بود و... از نگاه «مردم آگاه و هوشیار ایران» پنهان
نبوده است و اگر قرار بود کارنامه دولت یازدهم ملاک قضاوت و رأی مردم باشد، به
یقین آرای آقای دکتر روحانی نه فقط به اکثریت نمی‌رسید بلکه رقمی بسیار پایین‌تر
از مرز اکثریت را در پی داشت.
رأی اکثریت آقای روحانی را
باید در تلاش گسترده و همه‌جانبه ایشان و برخی دیگر از دولتمردان در القای دوگانه
«جنگ یا دولت فعلی»! جستجو کرد، چه کسی می‌تواند انکار کند که آقای رئیس‌جمهور و
دولت ایشان از طریق رسانه‌های زنجیره‌ای و با حمایت آشکار برخی از مقامات آمریکایی
و اروپایی و رسانه‌های تحت اختیار آن‌ها، اصرار داشتند به مردم بقبولانند که اگر
در انتخابات به آقای روحانی رأی ندهند باید منتظر حمله نظامی آمریکا باشند! این
ترفند دقیقاً از هنگامی به کار گرفته شد که بسیاری از شواهد و قرائن موجود و
نظرسنجی‌های معتبر از نارضایتی گسترده مردم از دولت یازدهم و ناکارآمدی آن حکایت
می‌کرد.
...